جداسازی باکتری های آزاد کننده فسفر در استخر پرورش ماهی با بکارگیری منابع مختلف فسفر نامحلول

یکی از مهمترین دلایل کارایی ضعیف کودهای زیستی فسفاته در استخرهای پرورش ماهیان، عدم توجه به نوع فسفر نامحلول غالب در محیط پرورشی و استفاده صرفاً از یک منبع (غالباً تری کلسیم فسفات) در فرآیند جداسازی و ارزیابی ریز جانداران آزادکننده فسفر می باشد. بخش بزرگی از فسفر نامحلول موجود در استخرهای پرورش ماهیان گرمابی از نوع فسفر آلی نامحلول (50 تا 90 درصد) است. بنابراین، به نظر می رسد ریز جانداران آزادکننده فسفر جداسازی شده صرفاً از منبع فسفر معدنی نتوانند در قالب کود زیستی در استخرهای پرورشی اثرگذار باشند. هدف از این مطالعه، جداسازی باکتری های آزادکننده فسفر از استخرهای پرورش ماهیان گرمابی با استفاده از محیط کشت nbrip حاوی منبع فسفر آلی (فیتات کلسیم) و مقایسه عملکرد آنها با باکتری های حاصل از منبع فسفر معدنی نامحلول (تری کلسیم فسفات) در شرایط میکروکازم (ارلن حاوی رسوب: شرایط نسبتاً مشابه با استخر پرورشی) می باشد. توانایی جدایه ها (33 جدایه از منبع آلی و 19 جدایه از منبع معدنی) در انحلال فسفر در محیط کشت جامد و مایع مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان فسفر محلول در محیط کشت مایع حاوی فیتات کلسیم بین 141.93-57.40 میلی گرم در لیتر و در محیط کشت حاوی تری کلسیم فسفات بین 219.49-108.16 میلی گرم در لیتر بود. در مرحله نهایی، نتایج ارزیابی جدایه ها در میکروکازم رسوب نشان داد که سه جدایه حاصل از منبع فسفر آلی (3p، 13p و 2p) بهترین جدایه های آزادکننده فسفر بودند (به ترتیب با آزادسازی فسفر 11.86، 12.53 و 28.18 میلی گرم در لیتر) و در مقایسه با جدایه های حاصل از منبع فسفر معدنی عملکرد بهتری داشتند. شناسایی مولکولی این جدایه ها مشخص کرد که این سویه ها متعلق به سه باکتری priestia aryabhattai، bacillus zanthoxyli و acinetobacter johnsonii می باشند. با توجه به پتانسیل بیماریزایی a. johnsonii برای ماهی و انسان، سویه های خانواده bacillaceae را می توان به عنوان کاندیدای استفاده در کودهای زیستی برای ارزیابی های تکمیلی آینده در نظر گرفت.

evaluation of different insoluble phosphorus sources to isolate phosphorus-releasing bacteria in fish ponds

one of the main reasons for the low yield of biofertilizers in fish ponds is the use of insoluble mineral phosphorus sources (often tri-calcium phosphate) during the process of isolation and evaluation of phosphorus-releasing microorganisms. a large part of insoluble phosphorus (50 to 90%) in warm water fish ponds is insoluble organic phosphorus. therefore, it seems phosphorus-releasing microorganisms isolated solely from mineral phosphorus sources can not be effective as biofertilizers in warm water fish ponds. the aim of this study was to isolate phosphorus-releasing bacteria from warm water fish ponds using nbrip medium containing organic phosphorus source (calcium phytate) and compare their performance with bacteria derived from insoluble mineral phosphorus source (tri-calcium phosphate) in microcosm conditions (erlenmeyer contains sediment: conditions similar to a fish pond). the phosphorus release ability of isolates (33 organic isolates and 19 inorganic isolates) was evaluated in nbrip solid and liquid medium. the range of soluble phosphorus in the liquid medium containing calcium phytate varied between 57.40 - 141.93 and 108.16 - 219.49 mg/l in the medium containing tricalcium phosphate. in the final step, evaluation of isolates in sediment microcosm showed that three isolates from organic phosphorus source (3p, 13p, and 2p) were the best phosphorus release isolates (with 11.86, 12.53, and 28.18 mg / l respectively) and had better performance compared to isolates from mineral phosphorus source. molecular identification showed these isolates belonged to priestia aryabhattai, bacillus zanthoxyli, and acinetobacter johnsonii. due to the pathogenic potential of a. johnsonii for fish and humans, the bacillaceae family strains can be considered candidates for use in biofertilizers for further evaluation.