تاثیر گونه‌های streptomyces بر کارایی میکوریز آربوسکولار و رشد شبدر

تعدادی از ریزجانداران از جمله اکتینوباکترها یا برخی متابولیت‌های حاصل از آنها به افزایش توسعه ی میسیلیوم‌های قارچی و کلنیزه شدن ریشه با قارچ های میکوریز آربوسکولار (am) و شاخص‌های رشدی گیاهان کمک می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر چهار گونه ی بومی streptomyces griseus، s. albogriseus، s. sp1 و s. sp2 بر کلنیزه شدن و فراوانی هیف و وزیکول در ریشه ی گیاه شبدر برسیم (trifolium alexandrinum) میکوریزی شده با قارچ rhizophagus irregularis در قالب طرح کاملا& تصادفی (crd) با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل 1 شاهد (تنها قارچ r. irregularis) و 4 تیمار قارچ r. irregularis + گونه های streptomyces بودند. آزمایش بررسی تاثیر این چهار گونه ی streptomyces بر وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و غلظت فسفر ریشه و اندام هوایی گیاه میکوریزی شده به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا& تصادفی با دو فاکتور قارچ در دو سطح (شاهد و r. irregularis) و اکتینوباکتر در 5 سطح (شاهد و 4 گونه ی streptomyces) در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که گونه ی  s. albogriseusباعث تحریک تشکیل همزیستی میکوریزی در ریشه ی گیاه شبدر شد و همچنین پتانسیل قارچ میکوریزی را در افزایش توانایی گیاه در جذب فسفر و رشد ریشه و اندام هوایی به طور قابل توجهی افزایش داد. سه گونه ی s. griseus، s. albogriseus و s. sp2 باعث افزایش معنی‌دار درصد کلنیزه شدن و فراوانی اندام‌های قارچی در ریشه ی میکوریزی شبدر شدند. درصد کلنیزه شدن ریشه از 48.61 درصد در شاهد به 86.59، 72.93 و 66.90 درصد به ترتیب در کشت توام با s. albogriseus، s. griseus و s. sp2 افزایش یافت. فراوانی هیف در ریشه ی میکوریزی به ترتیب از 45.32 درصد در شاهد به 92.55، 85.48 و 71.47 درصد در تیمارهای s. albogriseus، s. griseus و s. sp2 افزایش یافت. تلقیح ریشه‌های میکوریزی شبدر با گونه ی s. albogriseus، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و غلظت فسفر ریشه و اندام هوایی گیاه را به طور معنی‌داری افزایش داد. گونه‌های s. griseus و s. sp2 تنها وزن خشک اندام هوایی و غلظت فسفر ریشه و اندام هوایی گیاه را افزایش دادند. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که کارایی گونه ی s. albogriseus در تولید زادمایه ی قارچ r. irregularis به منظور تقویت پتانسیل آن بررسی شود.

Effects of Streptomycets on colonization and growth of white clover inoculated with arbuscular mycorrhiza

The presence of some microorganisms including actinomycetes or their metabolites increase the growth of fungal mycelium, roots colonization and plant growth indices. In this study, an experiment was carried out in a completely random design (CRD) with three replications. The effects of four actinomycete species (S. griseus, S. albogriseus, S.sp1 and S.sp2) were examined on the frequency of hyphae, vesicles and colonization of clover root (Trifolium alexandrinum) inoculated by Rhizophagus irregularis. Wet and dry weight and phosphorus concentrations were measured in shoot and root of clover. The results showed that mycorrhizal symbiosis greatly stimulated by S. albogriseus and root and shoot growth and phosphorus absorption significantly increased in shoot and root of clover. Three species of actinomycetes considerably improved the fungal organs frequency in clover root, and the percentage of root colonization increased from 48.61% (in control) to 86.59, 72.93% and 66.90% in S. albogriseus, S. griseus, and S. sp2 treatments respectively. The frequencies of hyphae in clover roots increased from 45.32% (in control) to 92.55, 85.48 and 71.47% S. albogriseus, S. griseus, and S. sp2 treatments respectively. Inoculation of mycorrhizal roots of clover with S. albogriseus significantly increased the wet and dry weight and phosphorus concentrations of clover roots and shoots but S. griseus and S. sp2 treatments increased shoot dry weight and phosphorus concentration in the roots and shoot of clover root. S. albogriseus could possibly be used in the production and preparation of R. irregularis inoculant.