بررسی تاثیر تلقیح میکروبی بر کارایی جذب فسفر ذرت و آفتابگردان

به منظور بررسی فسفرکارایی گیاهان ذرت و آفتابگردان در حضور ریزجانداران حل کننده فسفات، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب آماری بلوک های کامل تصادفی با دو گیاه آفتابگردان و ذرت و تیمارهای کودی مختلف شامل مصرف سنگ فسفات (rp)، تلقیح سنگ فسفات با قارچ های حل کننده فسفات (rp+f)، تلقیح با باکتری های حل کننده فسفات (rp+b)، تلقیح با مخلوط باکتری ها و قارچ های حل کننده فسفات (rp+fb) و مصرف فسفر محلول (ps) در سه تکرار اجرا گردید. بعد از 9 هفته، گیاهان برداشت و وزن خشک اندام هوایی و میزان فسفر آن اندازه گیری و شاخص های کارایی محاسبه شد. نتایج نشان داد بین تیمارهای میکروبی و گیاهان از لحاظ عملکرد اندام هوایی (sdw)، غلظت فسفر (pc) و مقدار فسفر کل گیاه (tp)، کارایی جذب فسفر (pace) و مصرف فسفر (pute) اختلاف معنی داری وجود داشت، به طوری که در بین تیمارهای میکروبی، تیمار تلقیح قارچی موثرتر از سایر تیمارها بود و بطور متوسط عملکرد اندام هوایی را از 7/3 گرم به 15/5 گرم و کارایی جذب فسفر را از 0/16 به 0/64 افزایش داد. تلقیح تکی حل کننده های فسفات شاخص کارایی فسفر (pe) را بطور معنی دار افزایش داد اما تلقیح با هم حل کننده های فسفات تاثیر معنی دار بر روی pe نداشت. بنابراین با توجه به توانایی ریزجانداران حل کننده فسفات در آزاد سازی فسفر از منابع نامحلول و اثر مفید بر کارایی جذب فسفر می توان نتیجه گرفت که به کارگیری ریزجانداران حل‌کننده فسفات به همراه سنگ فسفات می تواند فاکتور مهمی در کاهش هزینه های تولید و مشکلات زیست محیطی باشد.