تحلیل کمّی ژیومورفومتری کلوت های واقع در غرب بیابان لوت

کلوت های لوت یکی از شگفت انگیزترین عوارض ژیومورفیک هستند که حاصل عملکرد مشترک فرسایش کاوشی آب و باد غالب تک جهته می باشند. این عوارض در مناطق خشک و نیمه-خشک به شکل پشته های خطی طویل که توسط دالان های u شکل از یکدیگر جداشده، به‌صورت موازی نمایان می شوند و دارای قله های گرد و هموار هستند. شناخت مولفه‌های ژیومورفومتری کلوت در تعریف شاخص های شکل شناسی آن از اهمیت قابل‌توجهی برخوردار بوده و روابط بین آنها می تواند به‌عنوان زیرساخت مدل سازی شاخص های مورفولوژی، طبیعی و ناهمواری مدّنظر قرار گیرد. هدف از این پژوهش تحلیل کمّی ژیومورفومتری کلوت های لوت در قالب بررسی روابط و ارایه مدل های موجود بین پارامترهای قابل‌اندازه‌گیری کلوت ها و گروه-بندی آنها با استفاده از روش های آنالیز رگرسیون، و تحلیل واریانس می باشد. بدین منظور ابتدا مهم‌ترین پارامترهای ژیومورفومتری 108 کلوت به روش نمونه برداری طولی در امتداد سه ترانسکت مستقرشده بر روی مدل رقومی ارتفاع با اندازه پیکسل 30*30 متر مورداندازه‌گیری قرار گرفت. سپس با استفاده از تکنیک های آنالیز رگرسیون، تحلیل واریانس و آزمون های تعقیبی به بررسی روابط آماری بین پارامترها و گروه بندی آنها مبادرت گردید. نتایج آنالیز رگرسیون تک متغیره حاکی از وجود حداکثر ارتباط معنی دار خطی طول و عرض با ضریب تبیین 415/0 و ارتفاع و شیب دامنه روبه باد برای روابط درجه 2 و درجه 3 به ترتیب با ضریب تبیین 386/0 و 395/0 می باشد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از حداکثر ارتباط معنی دار ارتفاع با سایر پارامترها با ضریب تبیین 862/0 و حداقل ارتباط معنی دار برای مدل-سازی طول با ضریب تبیین 423/0 می باشد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان می دهد که ازنظر آماری تفاوت معنی داری در سطح احتمال خطای کمتر از 05/0 در مولفه ارتفاع بین کلوت های مطالعاتی وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از همگنی زیرگروه های کلوت ها حاکی از طبقه بندی آنها به زیرگروه های متعدد است.