شبیه سازی و تحلیل دبی های حداکثر لحظه ای با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

از مهمترین عوامل تصمیم گیری و مورد بحث در احداث سازه های رودخانه ای، مکان‌یابی و احداث پل ها، آگاهی از میزان دبی های حداکثر لحظه ای، شبیه سازی و تحلیل آن‌ها با استفاده از داده‌های ثبت شده در ایستگاه‌‌های هیدرومتری است. این تحقیق با رویکردی توصیفی--تحلیلی، با هدف شبیه سازی و تحلیل دبی‌های حداکثر لحظه ای و به‌کارگیری تکنیک شبکه عصبی مصنوعی در راستای پل‌سازی و نگهداری بهینه ‌آن‌ها، با استفاده از داده های دبی ایستگاه‌های هیدرومتری هفت حوض، سولقان، قلاک و مقصودبیک در کلان شهر تهران انجام گرفته است. در ابتدا با استفاده از نرم‌افزار excel نمودار دبی‌های حداکثر لحظه ای هرکدام از ایستگاه های هیدرومتری ترسیم گردید. سپس برای ساختن شبکه عصبی در نرم‌افزارneroslution5، از پیش‌فرض پرسپترون چند لایه(mlps) جهت شبیه سازی و تحلیل داده‌های دبی حداکثر لحظه‌ای ایستگاه های مورد مطالعه، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در همه ایستگاه های مورد بررسی، استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در شبیه‌‍‍‌‍‌سازی دبی‌های حداکثر لحظه ای با استفاده از داده‌های دبی حداکثر روزانه و ماهانه از کارایی بالایی برخوردار است. مقادیرشبیه سازی شده نسبت به مقادیر واقعی(اندازه گیری شده) تقریباً مطلوب بوده و ضریب همبستگی آنها دارای مقدار مناسب(r=0.66) می‌باشد. همچنین باتوجه نوسان زیاد دبی حداکثر لحظه ای در ایستگاه های هفت حوض(درکه) و قلاک(دارآباد) می توان استنباط کرد که پل های ساخته شده بر روی این رودخانه‌ها و مسیل ها دارای ریسک سیلاب و احتمالاً ناپایدارند. بنابراین در مکان‌یابی، احداث و نگهداری چنین سازه هایی، تمهیدات لازم باید اندیشده شود و ضمن توجه به ویژگی‌های هیدروژیومورفولوژیک حوضه‌های بالادست، دوره های بازگشت سیلاب، مورد توجه قرار گیرد.