ویژگی های ژیومورفومتری دریاچه دیرینه سدی لغزشی سیمره و اثرات ژیومورفولوژیک آن

تشکیل دریاچه های سد ی لغزشی از گسترده ترین فرآیندهای ژیومورفیک در مناطق کوهستانی جهان است. ارزیابی کمی ویژگی های ژیومورفومتری این دریاچه ها به‌منظور مطالعه رفتار و آثار ژیومورفولوژیک آن‌ها امری ضروری است. دریاچه قدیمی سیمره درنتیجه زمین‌لغزش بزرگ سیمره در زاگرس چین‌خورده (کبیر کوه) در هولوسن ایجادشده است. روش مطالعه مبتنی بر تفسیر عکس های هوایی، تصاویر ماهواره ای و مدل های رقومی ارتفاع و بازدید میدانی به‌منظور اندازه‌گیری پارامترهای ژیومورمومتری در سه مقطع سد لغزشی، دریاچه سدی و حوضه زهکشی بالادست می باشد. نتایج نشان می دهد که سد لغزشی سیمره با حجم بیش از 40 میلیارد مترمکعب بزرگ‌ترین سد لغزش جهان بوده است. شاخص انسداد بی‌بعد با مقدار 33/2 نشان‌دهنده پایداری این سد لغزشی می باشد. عمق دریاچه قدیمی سیمره بیش از 200 متر و طول آن 40 کیلومتر بوده است. اندازه‌گیری های حجم آبی (45 میلیارد مترمکعب) و حجم رسوبی ( 23 میلیارد مترمکعب) دوره پایداری دریاچه ای را به ترتیب 8/19 و 5/1913 سال نشان می دهد. تفاوت این دو بیانگر رسوب‌گذاری این حجم رسوب دریاچه در طی چند مرحله می باشد. سد لغزشی سیمره چند مرحله با انسداد مسیر رود سیمره منجر به تشکیل محیط دریاچه ای شده است. درنتیجه این فرایند توپوگرافی، مورفولوژی و زمین‌شناسی دره رودخانه ای به‌طور گسترده‌ای کرده شده است.