بررسی تاثیر زمین ساخت فعال برجورشدگی و میانگین اندازه رسوبات رودخانه های میاندری مطالعه موردی: رودخانه کارون، شمال شوشتر

رودخانه کارون در جنوب باختری ایران در مسیر خود، به دلیل نقش زمین ساخت فعال آشفتگی هایی در میزان جورشدگی و میانگین اندازه رسوبات ایجاد می‌کند. در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر زمین ساخت بر میانگین ذرات و نرخ جورشدگی در بازه تاقدیس شوشتر، سه شاخص ژیومورفیک نشانگرهای پویا بودن حرکات زمین ساختی می باشند شامل: شاخص نیمرخ طولی رودخانه، شاخص پیچ و خم جبهه کوهستان و ضریب سینوسیته رودخانه،استفاده شده است.شاخص های مذکور نشان دهنده فعالیت بالای زمین ساختی منطقه می باشند.در ادامه تعداد سی و شش نمونه رسوبدر چهار میاندر در پیش و پس از خط گسل برداشت شد. سپس هر میاندر به سه بخش (a آغاز، b مرکز و c پایان میاندر) تقسیم شد. به طوری که نمونه a با فاصله نیم متری ساحل رودخانه، نمونه b،هفت متر پس از نمونه a و نمونه cهفت متر پس از نمونه b برداشت شد. نمونه ها در دستگاه شیکردرهفت دسته آنالیز، و در نرم‌افزارgradistat 4محاسبات میانگین و جورشدگی آن‌ها به دست آمد. ازنرم‌افزار arcgis 10وfreehandبرای ترسیم نقشه زمین‌شناسی و موقعیت میاندرها، محل نمونه‌گیری ها و خطوط گسلی استفاده شد. نتایج آنالیز و تحلیل آماری و نموداری این بررسی نشان می دهد که مقدار میانگین ذرات و جورشدگی آن‌ها در پیش از سیستم گسلی به ترتیب: phi 1.4(ماسه درشت) و phi 1.4 (جورشدگی بد) و برای نمونه های پس از سیستم گسلی نیز phi 0.5 (ماسه بسیار درشت) و phi 0.75 (جورشدگی متوسط) می باشد. در هر چهار میاندر، خط نیم متری از ساحل رودخانه دارای بالاترین نرخ جورشدگی و اندازه ذرات نسبت به دو خط نمونه‌گیری هفت و نیم متری و چهارده و نیم متری به ویژه در دو میاندر پس از خطوط گسلی بیشتر دیده می شود.بنابراین نتیجه گیری نشان می دهد که بین زمین ساخت و میانگین اندازه ذرات و نرخ جورشدگی، در رسوبات میاندری، رابطه مستقیم وجود دارد.