بررسی نسبت تحویل رسوب (Sdr) در حوضه رودخانه جاجرود

پژوهش پیش رو، تحلیل علمی و تکنیکی از بررسی مدل های موجود و نتایج حاصل از آن در تعیین متوسط تحویل رسوب در دوره زمانی بلندمدت برای حوضه های متوسط‎مقیاس، واقع در حوضه رودخانه جاجرود به‎منظور تعیین مناسب‎ترین مدل برای برآورد نسبت تحویل رسوب در زیرحوضه های این رودخانه است. برای بررسی متوسط تحویل رسوب در دوره زمانی بلندمدت، به داده‎های آماری بارندگی و پارامترهای حوضه نیازمندیم. شاخص sdr شاخصی برای اندازه‎گیری واکنش حوضه به‎میزان فرسایش بالادست است. در این نوشتار از هفت مدل ونانی، سرویس حفاظت خاک آمریکا، مانرو و رنفرو، ویلیام و برنت، رویل و ویلیامز برای برآورد نسبت تحویل رسوب sdr استفاده شده است. در اکثر این مدل ها به پارامترهای مساحت، نسبت r/l، طول آبراهه اصلی و شیب حوضه برای محاسبه sdr از طریق روابط ارایه‎شده برای هر مدل نیاز است. مقادیر حاصل از این روابط برای تعیین بهترین مدل در تخمین نسبت تحویل رسوب با sdr واقعی مقایسه‎شده و مقادیر حاصل از تفاضل sdr واقعی و پیش‎بینی‎شده با توجه به کمترین میزان اختلاف، مدل مطلوب را معرفی می‎کند. نتایج بررسی مدل های مذکور نشان می دهد که از هفت زیرحوضه مطالعه شده، در چهار زیرحوضه فشم، میگون، امامه و افجه، مدل مانرو و رنفرو مطلوب‎ترین نتیجه را در برداشته است و در دو زیر حوضه آهار و کند، مدل رویل به نتیجه مطلوب دست‎یافته و تنها در زیرحوضه لوارک، مدل رنفرو مطلوب‎ترین نتیجه را در برآورد نسبت تحویل رسوب داشته است.