تاثیر عوامل ژیومورفولوژیکی و اقلیمی (ژیومورفوکلیمایی) زاگرس جنوبی در منطقه شمال تنگه هرمز بر دفاع غیر عامل (با تاکید بر مکان‎یابی مراکز حساس و مهم)

این پژوهش به بررسی چگونگی ارتباط و پیوند میان عوامل ژیومورفولوژی و پدافند غیر عامل با تاکید بر مکان‎یابی مطلوب مراکز حساس و مهم در منطقه شمال تنگه هرمز در بخش زاگرس جنوبی می‎پردازد. ابزارهای پژوهش را نقشه‎های توپوگرافی، زمین‎شناسی و تصاویر ماهواره‎ای منطقه تشکیل داده است. همچنین با ارایه و تنظیم پرسشنامه ها و مصاحبه با افراد کارشناس، به شناسایی عوامل موثر در مکان‎یابی مراکز حساس و مهم با تاکید بر پدافند غیر عامل پرداخته شد و درنهایت مناسب‎ترین محل برای مکان‎گزینی مراکز حساس و مهم با استفاده از روش سلسله‎مراتبی ahp تعیین شد و در محیط نرم‎افزار arc gis نقشه‎ای را به‎دست آوردیم که مناطق مناسب برای احداث مراکز حساس و مهم در آن مشخص شده‎اند. نتایج نشان می‎دهد که مناطق غربی منطقه مورد مطالعه برای مکان‎یابی شرایط مناسب‎تری را نسبت به مناطق شرقی دارند. همچنین با توجه به نقشه نهایی که بر اساس عوامل ژیومورفولوژیکی در محیط gis تهیه شده است، مساحت پهنه‎های مطلوب برای مکان‎گزینی مراکز حساس و مهم در بخش شمالی، نسبت به مناطق جنوبی بیشتر است. به‎گفته دیگر ویژگی‎های ژیومورفولوژیکی منطقه در بخش شمالی و غربی، به‎گونه ای است که این مناطق از شرایط مطلوب‎تری نسبت به مناطق جنوبی و شرقی برای انتخاب مکان بهینه مراکز حساس و مهم برخوردار هستند.