بررسی تنگناهای ژیومورفولوژیکی و تاثیر آن بر توسعه فیزیکی شهر با استفاده از GIS و روش AHP (مطالعه موردی: شهر گیوی(

رشد شهرها و تاثیرات حاصل از آن بر محیط پیرامون، توام با پیامدهای خاص است که متاسفانه اکثر آن‌ها جنبه و ماهیتی منفی دارند، اما با شناخت و آگاهی از نواحی و بررسی پارامترهای مسلط به ناحیه و منطقه و به‌کارگیری و استفاده بهینه از علوم و فن آوری های جدید می‌توان به سمت توسعه پایدار حرکت کرد و کاملاً مشخص است جغرافیا و شاخه‌های بسیار مهم آن به ویژه ژیومورفولوژی به عنوان علم تخصصی و کابردی می‌تواند در این فرایند نقش بسیار مهمی را ایفا کند. در پژوهش حاضر به بررسی مخاطرات و تنگناهای ژیومورفولوژیکی که در روند توسعه فیزیکی شهر مورد مطالعه، تاثیر دارند پرداخته شده است. این شهر خصوصاً گیوی سفلا به دلیل قرارگیری در بستر جغرافیایی نامناسب همواره مخاطرات ژیومورفولوژیکی آن را تهدید می‌کند که پرداختن به این مخاطرات مهم‌ترین هدف این پژوهش می‌باشد. برای نیل به مقصود از مدل تحلیل سلسله مراتبی (ahp) استفاده شده است. نتایج نهایی به دست آمده حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که، از میان هفت عامل در نظر گرفته‌شده، عامل شیب با بیشترین وزن(4251/0) و عامل جهت شیب با کمترین وزن(0262/0)، به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را در توسعه فیزیکی شهردارند. در نهایت تمامی پارامترها بعد از همپوشانی وزنی در محیط arcgis در پنج کلاس، از کاملاً مناسب تا کاملاً نامناسب تهیه گردید. به طوری که شمال غرب و غرب شهر مکان‌های کاملاً مناسب و شرق شهر مکان‌های کاملاً نامناسب برای توسعه فیزیکی شهرمی باشد.