ارزیابی خطر زمین لغزش با استفاده از داده های سنجش از دور و مدل حداکثر آنتروپی (منطقه مورد مطالعه: حوضه آبخیز کمه، جنوب استان اصفهان)

ناپایداری دامنه‌های طبیعی یکی از پدیده‌های ژئومورفولوژیکی و زمین شناسی است که در تغییر شکل سطح زمین نقش موثری دارد. در این پژوهش با استفاده از مدل مکسنت (حداکثر آنتروپی) به پهنه‌بندی زمین لغزش در حوضه آبخیز کمه در جنوب استان اصفهان پرداخته شد. در پژوهش مورد نظر از 13 متغیر (ارتفاع، شیب، جهت شیب، زمین شناسی، تراکم پوشش گیاهی، کاربری اراضی، بافت خاک، فاصله از گسل، فاصله از جاده، فاصله از آبراهه، شاخص رطوبت توپوگرافی، شاخص قدرت آبراهه و میانگین بارش سالانه) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که مهمترین عوامل تاثیرگذار بر مدل احتمال خطر زمین لغزش، فاصله از آبراهه (17.1 درصد)، زمین شناسی (14.1 درصد) و فاصله از جاده (13 درصد) می‌باشند. همچنین نتایج حاصل از سطح زیر منحنی auc برای داده‌های آموزشی برابر با 931/ 0 و برای داده های تعلیمی 0.887 به‌دست آمد و نشان دهنده این است که قدرت تشخیص مدل بسیار بالا بوده است و مدل به خوبی می‌تواند مناطق مختلف خطر زمین لغزش را از یکدیگر تفکیک کند. بر اساس نتایج حاصل شده، از کل مساحت منطقه مورد مطالعه، 139760 هکتار (84.69 درصد) خیلی کم خطر، 15449.5 هکتار (9.36 درصد) کم خطر، 6903.39 هکتار (4.18درصد) نسبتا کم خطر، 2456.85هکتار (1.48 درصد) پر خطر و 445.91هکتار (0.27 درصد) در طبقه خیلی پر خطر قرار دارد.