بررسی ابعاد فتنه و برخورد امام علی(ع) با فتنه گران

فتنه‌گران همواره به‌خاطر افکار و اندیشه‌های فتنه‌جویانه‌شان، در تمامی برهه‌های تاریخی، به‌دنبال فتنه و در نتیجه گمراه کردن مردم از حق و عدالت بوده‌اند، لیکن در بعضی از مقاطع تاریخی، تعدد و تنوع فتنه‌ها و دست‌های فتنه‌گر، آشکارتر و نمایان‌تر است. از جمله این مقاطع و شاید در راس آنها، فتنه‌هایی است که در دوران حیات مبارک علی(ع) رخ داد. خاستگاه اصلی چنین فتنه‌هایی، بی‌شک جلوگیری از استقرار امامت و تداوم رسالت نبی اکرم(ص) است. هدف اصلی فتنه‌گران، تبدیل امامت و ولایت به سلطنت و خلافت بود و طبیعی است که در کنار این هدف، اهداف دیگر آنان نیز به‌بار می‌نشست. رسیدن به قدرت و مقام، کامجویی و لذت‌طلبی مادی، استعمار و استثمار مردم، حسادت‌طلبی و کینه‌ورزی و انتقام‌گیری، ثمرات تلخ این فتنه‌انگیزی‌ها بودند. فتنه‌هایی که خاموش ساختن شعله‌های فروزان غدیر خم و غصب امامت را در سر داشتند. بررسی و مطالعه این برهه از تاریخ، به‌خصوص برای مسلمانان و شیعیان، عبرت‌ها و درس‌های فراوان و قابل تاملی را آشکار می‌سازد که برای کمال معنوی و مادی، رشد فردی و اجتماعی بسیار ضروری و حیاتی است. بررسی کامل و جز ‌به‌جز این فتنه‌ها، کاری وسیع‌تر و عمیق‌تر را می‌طلبد لیکن در این جستار تصویری کلی و در عین حال ریزبینانه از اوضاع و شرایط این برهه تاریخی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.