تسامح دینی و نقش آن در تربیت جامعه با تکیه برآموزه‌های معصومین(ع)

تسامح و مدارا از مهم ترین عناصر استوار سازی ارتباطات میا نفردی، آرامش فردی و تربیت جامعه است. اسلام نگاه تا ییدی و مثبت به تسامح و مدارا دارد که نه به صورت مطلق بر روی آن مهر تا یید می زند و نه به صورت مطلق آن را نفی و محکوم می کند. این مقاله پس از تعریف مفهوم تسامح و مدارا، قلمرو و حوزه تسامح و مدارا، محدوده و آثار تربیتی آن را در کلام و سیره معصومین)ع( بیان می کند و سپس تسامح و مدارا با دیگران را در مواردی از قبیل: تسامح در اصل پذیرش دین، تسامح در تشریع و نحوه اجرای احکام الهی، تسامح در زمامداری و مدیریت و... مورد بررسی قرار می دهد.