شیوه های برقراری ارتباط با مخاطبان در تربیت دینی کارکنان ناجا

امروزه ارتباطات انسانی و شیوه‌های برقراری ارتباط از جایگاه ویژه‌ای در تمام حوزه‌ حیات انسانی دارد. در حوزه تربیت دینی و آموزش مفاهیم وحیانی نحوه برقراری ارتباطات جهت انتقال پیام به مخاطبان، نقش بسیار حایز اهمیتی دارد. بنابراین، شناخت شیوه غالب ارتباطی، میزان اثربخشی تعاملات بین‌فردی و گروهی را افزایش می‌دهد. هدف تحقیق حاضر شناسایی شیوه‌های برقراری ارتباط با مخاطبان در تربیت دینی کارکنان ناجا است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و به لحاظ روش توصیفی ـ تبیینی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کارکنان کلانتری های غرب تهران تشکیل می‌دهند. روش نمونه‌گیری، طبقه‌ای است که تعداد 280 نفر بر اساس جدول مورگان انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفنتد. ابزار گردآوری این پژوهش پرسشنامه استاندارد مهارت‌های ارتباطی و پرسشنامه محقق ساخته تربیت دینی است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که شیوه‌های برقراری ارتباط با مخاطبان بر تربیت دینی با 62 درصد اثرگذاری با 99 درصد ضریب اطمینان در سطح 01/0 مورد تایید واقع گردید. همچنین شیوه احساسی با 48درصد و شیوه شنیداری با 23درصد و شیوه کلامی با 48درصد و شیوه غیرکلامی با 58درصد در سطح کمتر از 01/0 درصد مورد تایید واقع گردید. ضمن آنکه در بررسی مدل رگرسیونی از رگرسیون گام‌به‌گام استفاده گردید که در نهایت شیوه‌های غیر‌کلامی، احساسی و شنیداری توانستند با 63درصد، واریانس‌ها را تببین کرده و بر تربیت دینی کارکنان ناجا اثرگذار باشند.