نقش تقوا در تعاملات اجتماعی

بر طبق تعالیم اسلام،رابطه فردبا جامعه،بر اساس پایبندی به دین و تکلیف الهی استوار است. فرد و جامعه برای تکامل پایدار، نیازمند تعامل با هم هستند هرچند از حیث نظر این دو تاحدودی دارای استقلال می باشند ولی در عمل مشخص کردن مرز استقلال این دو از یکدیگر بسیار دشوار می‌باشد. هدف این پژوهش بررسی نقش تقوا در تعاملات اجتماعی می باشد که شامل مولفه های ایجابی و سلبی می شود.در اسلام مولفه‌های اجتماعی خاصی وجود دارد که از مصادیق تقوا می‌باشد و در تقویت اعتماد در جامعه اسلامی سهیم‌اند که برخی از مهمترین این مولفه‌ها عبارت‌اند از:امانت‌داری، وفای به عهد، انفاق و ... که این مولفه‌ها روابط بین اعضای جامعه را شکل بخشیده، بنیان آن را قوام بخشیده و اعضای جامعه را به هم پیوند می‌دهند واز گسست جامعه جلوگیری می‌کنند. مولفه‌های مذکور مولفه‌های ایجابی شمرده می‌شوند. همچنین،در قرآن و تعالیم اسلامی،به مولفه‌های سلبی تقوا نیز اشاره شده است که از جمله آنها می‌توان به رباخواری، رشوه‌خواری، کم‌فروشی...اشاره کرد. مولفه‌های ایجابی به حفظ و استمرار اعتماد در جامعه اسلامی کمک کرده ومولفه‌های سلبی اعتماد بین افراد جامعه را خدشه‌دار می‌سازد.لحاظ کردن چنین مولفه‌هایی در حوزه تعاملات اجتماعی، موجب مودت و رحمت، وحدت و هم‌بستگی، ارتقا امنیت اجتماعی،اقتصادی وسیاسی ودر نهایت باعث رشد و کمال جامعه اسلامی می شود.