اصول راهبردی خودکنترلی مدیریتی در نهج‌البلاغه( مطالعه موردی نامه 53)

زمینه و هدف: «خودکنترلی» را می‌توان به‌عنوان یک راهبرد اساسی درجهت پیشرفت مادی و معنوی جامعه به‌شمار آورد. «خودکنترلی» در فرایند اصلاح نابهنجاری‌های مختلف اجتماعی و تحقق سازگاری اجتماعی در بین مدیران و مردم، بسیار اثرگذار است. امروزه بروز مشکلات اجتماعی، ضرورت ارتقای اخلاق مدیران که همخوان با ارزش های دینی باشد را دوچندان کرده است. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این سوال است که آیا از رهگذر نامة امام علی(ع) به مالک اشتر می توان ابعاد مختلف خودکنترلی در اخلاق مدیریت را تبیین نمود؟روش تحقیق: در این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی، آموزه های این نامه در مورد اخلاق مدیران با تمرکز بر موضوع «خودکنترلی» بررسی شده است. بدین‌منظور ابتدا مفهوم خودکنترلی و ابعاد آن در علم روان‌شناسی تبیین شده و پس از ارائة دورنمایی از این نامه، مهم‌ترین ابعاد خودکنترلی مدیریت از نامه استخراج شده است.یافته‌ها و نتیجه‌گیری: از رهگذر بررسی گزاره های این نامه، چنین به دست می آید که «خودکنترلی» در دو بعد فردی و اجتماعی، شاکلة اخلاق مدیران را ترسیم می‌کند. تقوا، عدالت، صداقت، مدارا، حق مداری و بخشندگی از پربسامدترین اصول راهبردی خودکنترلی در مدیریت است که در این نامه، حضرت امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر ابلاغ می‌کند.