تحلیل اولویت مکانی پایگاه های پشتیبان مدیریت بحران زلزله بر مبنای استاندارد طبقه بندی زمین مرجع کاربری ها با استفاده از روش تاپسیس، (مطالعه ی موردی: ناحیه ی 1 منطقه ی 6 شهرداری تهران)

رعایت نکردن اصول و ضوابط مکان‏یابی در برنامه‏ ریزی شهری ممکن است در هنگام وقوع زلزله خسارات جانی و مالی فراوانی به بار آورد. از جمله اقداماتی که به منظور کاهش آثار سوء بلایای طبیعی و غیرطبیعی محل توجه قرار گرفته، احداث پایگاه‏ های پشتیبان مدیریت بحران در سطح شهرها بوده است. یکی از موارد جالب توجه پیش از احداث این پایگاه‏ها انتخاب مکان احداث آن‏هاست؛ مکانی که خود ایمن ‏ترین مکان در هنگام بحران بوده و بتواند در حداقل زمان ممکن حداکثر کارایی را داشته باشد و از گسترده شدن دامنه‏ ی بحران جلوگیری کند. در پژوهش صورت‏ گرفته، ابتدا با بررسی نقش سیستم‏ های مدیریت زمین در مدیریت بحران و سپس با رعایت اصول مکان‏یابی پایگاه‏های پشتیبان، شاخص‏های تعیین اولویت مکانی پایگاه شناسایی و استخراج گردید. این شاخص ‏ها عبارت بودند از بافت فرسوده، سلسله‏ مراتب شبکه ‏ی دسترسی، همجواری‏ های سازگار و ناسازگار و تراکم جمعیتی و مسکونی که در کنار بحث کاربری زمین مورد تجزیه‏ وتحلیل قرار گرفتند اما، برای پرهیز از نگاه تک ‏بعدی به مقوله‏ ی کاربری زمین، از سیستم طبقه‏ بندی زمین مرجع کاربری‏ ها یا همان ال. بی. سی. اس. با ابعاد (فعالیت، عملکرد، ساختار، مالکیت و توسعه‏ی زمین) استفاده شد. سپس، با استفاده از تکنیک تاپسیس، اولویت مکانی پایگاه در سطح ناحیه تعیین و در انتها اطلاعات مربوط به بخشی از ناحیه، که اولویت اول احداث پایگاه معرفی شده بود، به نرم‏ افزار آرک جی. ای. اس. وارد و در نهایت مکان تقریبی احداث پایگاه معین شد.

Priority Analysis of Locating the Earthquake Crisis Management Supportive Bases According to Land Based Classification Standards (LBCS) using TOPSIS Technique, Case Study: District 1, region 6 of Tehran

Failure to comply with the principles and criteria of locating in urban planning can cause great financial and human losses during an earthquake. Constructing crisismanagement supportive bases in urban areas is one of the measures taken to reduce the adverse effects of natural and unnatural disasters. One of the most significant issues prior to constructing these bases is the site selection of them and choosing the safest place during the crisis which has the maximum efficiency in the least possible time in order to prevent extending the scope of crisis. In this study, the location priority indexes of the bases were identified and extracted in the first step by surveying the basis by observing the principles of supportive bases' site selection. These indexes included wornout textures, access network hierarchy, compatible and incompatible adjacent, and population and residential density, which were considered and analyzed along with landuse issues. However, to avoid the onedimensional approaches towards the land use category, land based classification standards, known as LBCS, with its dimensions (Activity, Function, Structure, Ownership and site development) were used. Then base location preference was determined at district area by use of TOPSIS technique, and eventually the information of that zone which was introduced as the first priority for constructing the base was used as the ArcGIS software input to determine the proximate location of the base.