مدل لجستیک امدادرسانی برای کاهش تلفات پس از زلزله در ابعاد بسیار بزرگ و واقعی

با نگاهی به حوادث طبیعی چند دهه‌ی اخیر به روشنی در می‌یابیم که بروز بلایای طبیعی موجب به وجود آوردن هزینه‌های مالی و انسانی سنگین برای دولت‌ها و جوامع می‌شود و روز به روز نگرانی‌ها را در این زمینه افزایش می‌دهد. یکی از اصلی‌ترین فعالیت‌هایی که در هر عملیات امدادرسانی صورت می‌پذیرد و تقریبا 80 درصد حجم کل فعالیت‌ها را شامل می‌شود، لجستیک است. لجستیک امدادرسانی که در چند سال اخیر مطرح شده است، می‌کوشد تا با استفاده از مدل‌های رایج در لجستیک تجاری و در نظر گرفتن شرایط خاص و ویژه‌ای همچون تقاضای نامشخص، دسترسی نداشتن به اطلاعات دقیق در شرایط پس از بحران، خراب شدن و از بین رفتن مسیرهای حمل و نقل شهری و برون شهری و محدود بودن زمان امدادرسانی در صورتی که حجم فعالیت‌ها و هماهنگی‌های مورد نیاز بسیار بالا و فشرده است، تا حد امکان تلفات انسانی را کاهش دهد. در این پژوهش یک مدل لجستیک امدادرسانی با رویکرد برنامه‌ریزی غیرخطی مختلط عدد صحیح (minlp) با در نظر گرفتن خرابی مسیرهای حمل و نقل شهری پس از وقوع زلزله، زمان استاندارد و بین‌المللی امدادرسانی و استفاده از داده‌های برخط حاصل شده از نظام اطلاعات مکانی (gis)، برای مکان‌یابی مراکز توزیع محلی کالاهای امدادی و همچنین مسیریابی وسایل حمل و نقل ارایه شده است. در طراحی مدل سعی شده است تا حد ممکن عوامل حیاتی دخیل در لجستیک امدادرسانی مورد توجه قرار گیرد. سپس مدل ارایه شده در مقیاس بزرگ و واقعی و با استفاده از داده‌های برگرفته از نظام اطلاعات مکانی، به صورت یک مطالعه‌ی موردی پیاده‌سازی شده و نتایج آن به صورت کامل ارایه شده است. برای حل این مدل در شرایط واقعی از روش جستجوی همسایگی متغیر که برای اولین بار برای یک مدل لجستیک امدادرسانی ارایه شده، بهره گرفته شده است.