طراحی مدلی برای مطالعه ی رویکرد مدیریت ریسک بحران اجتماع محور: مطالعه ی موردی طرح دوام (داوطلبین واکنش اضطراری محلات)

با توجه به اثرات تخریبی بلایای طبیعی و با توجه به این مطلب که کشور ما از کشورهای در معرض بلایا و مخاطرات طبیعی است، پرداختن به برنامه ها و اصول کاهنده بلایای طبیعی و اثراتشان، توجهی ویژه را طلب می نماید. اغلب سیاست-های اجرایی با محدودیت مداخله ی کالبدی مواجه اند، درحالی که مولفه های اجتماع محور امروزه جایگاه بسیار والایی را در این زمینه به خود اختصاص داده اند. در واقع رویکرد سنتی که فقط بر جنبه ی مقاوم سازی کالبدی شهر در مدیریت بحران تمرکز دارد، امروزه در چالش با واقعیت های کارکردی، نیازمند ابعاد دیگری از کارکردهای اجتماعی نیز هست، که در نهایت موجبات افزایش میزان تاب آوری جامعه را فراهم آورد. دوام (داوطلبین واکنش اضطراری محلات) از جمله سیاست های نوینی است که در چارچوب مدیریت یکپارچه ی بحران در سال های اخیر با تکیه بر ابعاد شبکه های اجتماعی متناسب با مدیریت بحران اجرا شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که به جز شاخص انسجام در سطح گروه دوام، شاخص های مسیولیت پذیری و نحوه ی مدیریت و سازماندهی گروه دوام با مولفه های ادراکی و رفتاری مدیریت ریسک بحران، ارتباط معنادار دارند.