بررسی تاثیر مدیریت بحران اجتماع‌ محور بر تاب ‌آوری شهروندان در برابر بلایای طبیعی با نقش میانجی سرمایه معنوی (مطالعه‌ای در استان کرمان)

یکی از خطراتی که در طول قرون مختلف حیات جوامع بشری را تهدید کرده است وقوع بلایای طبیعی است که در صورت عدم آگاهی و نداشتن آمادگی، صدمات غیرقابل جبرانی را به ابعاد مختلف زندگی انسان‌ها اعم از حوزه‌های سکونتی، اجتماعی و زیست‌محیطی وارد می‌سازد. توجه به برنامه‌ها و اصول کاهنده این بلایا و همچنین اثرات بلندمدت آنها در کشور ایران که از کشورهای مستعد بلایای طبیعی است، ضروری به نظر می‌رسد. رویکرد مدیریت بحران اجتماع‌ محور امروزه جایگاه ویژه‌ای را در بین جوامع پیداکرده و می‌توان از آن برای ارتقای تاب‌آوری شهروندان استفاده کرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت بحران اجتماع‌محور بر تاب‌آوری شهروندان استان کرمان در برابر بلایای طبیعی با نقش میانجی سرمایه معنوی است. روش تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش اجرا توصیفی - پیمایشی مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی شهروندان استان کرمان به تعداد 3164718 نفر در نظر گرفته شد که بر اساس فرمول کوکران و با احتساب خطای 0.05 تعداد 384 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به‌ منظور جمع‌آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد که روایی پرسشنامه‌ها با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی و پایایی با روش پایایی ترکیبی سنجیده و مورد تائید قرار گرفت. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری در محیط نرم‌افزار اسمارت pls نسخه 3 استفاده شد. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان می‌دهد متغیر مدیریت بحران اجتماع‌محور با ضریب تاثیر 0.45 اثر مثبت و معناداری بر تاب‌آوری شهروندان دارد. همچنین سرمایه معنوی ضمن اثر مثبت و معنادار بر تاب‌آوری شهروندان، در رابطه بین مدیریت بحران اجتماع‌ محور و تاب‌آوری نقش میانجی را ایفا می‌کند.

investigating the impact of community-based crisis management on citizens resilience against natural disasters with the mediating role of spiritual capital (a study in the of kerman province)

one of the dangers that have threatened the life of human societies throughout the centuries is the occurrence of natural disasters, which, in case of lack of awareness and lack of preparation, cause irreparable damage to various dimensions of human life, including residential, social and environmental areas. make it seems necessary to pay attention to the programs and principles of mitigating these disasters as well as their long-term effects in iran, which is one of the countries prone to natural disasters. today, the community-based crisis management approach has found a special place among societies and can be it used to improve the resilience of citizens. the purpose of this research is to investigate the impact of community-based crisis management on the resilience of citizens of kerman province against natural disasters with the mediating role of spiritual capital. the research method is based on the applied goal and based on the descriptive-survey implementation method based on structural equation modeling. the statistical population of the research included all the citizens of kerman province in the number of 3164718 people, based on cochran’s formula and taking into account the error of 0.05, 384 people were selected as the sample size by simple random method. in order to collect information, a questionnaire tool was used, and the validity of the questionnaires was measured and confirmed using confirmatory factor analysis and reliability using the combined reliability method. in order to analyze the data, structural equation modeling method was used in smart pls version 3 software environments. the results of data analysis with the structural equation modeling approach show that the community-oriented crisis management variable has a positive and significant effect on the resilience of citizens with an impact factor of 0.45. also, spiritual capital, while having a positive and meaningful effect on the resilience of citizens, plays a mediating role in the relationship between community-based crisis management and resilience.