تحلیل متغییرهای اثر گذار عوامل فضایی لبه شهری بر مدیریت بحران شهرها (مورد مطالعه منطقه 15 شهرداری تهران)

تا پیش از آغاز قرن بیستم، استفاده از دو مفهوم شهر و روستا و در معدودی موارد، کلان شهر می توانست برای تشریح اشکال توسعه فضایی و سکونتی موجود آن زمان کافی باشد. اما توسعه و گسترش شهرنشینی قرن بیستمی در دو مقیاس خرد و کلان موجب شکل گیری پدیده های نوینی در سازمانفضایی سرزمین شد. به تبع شکل گیری این پدیده های فضایی، اندیشمندان علوم مرتبط نیز شروع به مفهوم سازی هایی برای پدیده های نوظهور کردند.بازتاب تحولات فضایی در مقیاس خرد را می توان در ساخت مفاهیمی چون شهرهای جدید و شهرهای اقماری، حومه نشینی و پراکنده رویی شهری و اخیرتر شهر لبه ها، سکونتگاه های فرا - شهری و... سراغ گرفت که همگی در طول قرن بیستم و در هاله شهری - روستایی شهرها و کلان شهرهایکشورهای توسعه یافته یا درحال توسعه شکل گرفتند. منطقه 15 تهران به عنوان یکی از مناطق حاشیه ای شهر در زمان های گذشته با وجود دروازه های متعدد به عنوان یکی از محل های اصلی ورود مسافران به شهر تهران بوده است. بدیهی است خصلت اصلی و پیوسته رشد وشکل گیری منطقه با مو قعیت حاشیه ای و دروازه ای آن پیوند داشته است. تاجائیکه این امر درتعیین هویت وسیمای شهری منطقه نقش اصلی و قطعی پیدا کرده است. هدف این پژوهش بررسی لبه ی شهری منطقه 15 کلانشهر تهران و میزان تاثیر آن بر مدیریت بحران می باشد. جامعه آماری این پژوهش 60 نفر است که از این میزان 20 نفر کارشناسان اداره کل حریم و مابقی صاحب نظران، خبرگان و متخصصان در پژوهش می باشند. معیارهای مورد بررسی قرار گرفته شامل عوامل کالبدی، فرهنگی، مدیریتی و اجتماعی با زیر معیارهای مشخص هستند که این زیر معیارها کدگزاری شده و سپس در نرم افزار mic mac به صورت ماتریس های mdi,mpdi,mii,mpii مورد تحلیل قرار گرفته است. در آخر مشخص گردید بیشترین تاثیر مستقیم و مستقیم بالقوه، تاثیرات غیر مستقیم و غیر مستقیم بالقوه، مربوط به کاربری با رتبه (496). کمترین تاثیرات مستقیم، مستقیم بالقوه و تاثیرات غیر مستقیم و غیر مستقیم بالقوه مربوط به ساختارجنسی جمعیت محدوده با رتبه(230) میباشد. همچنین بیشترین وابستگی مستقیم، مستقیم بالقوه و وابستگی غیر مستقیم، غیر مستقیم بالقوه درادوار تاریخی مربوط به بسترطبیعی با عدد (486) و کمترین آن مختص به رشدجمعیت با رتبه (220) است.

analysis of the effective variables of spatial factors of urban edge on urban crisis management (case study of 15th district of tehran municipality)

prior to the beginning of the twentieth century, the use of the two concepts of city and village, and in a few cases, the me-tropolis, could be sufficient to describe the existing forms of spatial and residential development of the time. but the de-velopment and expansion of twentieth century urbanization on both micro and macro scales led to the formation of new phenomena in the space organization of the earth. as a result of the formation of these spatial phenomena, related science thinkers also began to conceptualize emerging phenomena. the reflection of micro-scale spatial developments can be found in the construction of concepts such as new cities and satellite cities, suburbs and scattered urban surface and more recently the city of the edges, metropolitan settlements, etc., all during the twentieth century and in urban-rural aura cities and metropolises of developed or developing countries were formed. district 15 of tehran as one of the suburbs of the city in the past, despite the numerous gates, has been one of the main places for travelers to enter the city of tehran. it is obvious that the main and continuous feature of the growth and formation of the region is related to its marginal and gate-way status. insofar as this matter has played a major and definite role in determining the identity and urban image of the region. the purpose of this study is to investigate the urban edge of the 15th metropolitan area of tehran and its impact on crisis management. the statistical population of this research is 60 people, of which 20 are experts of the general direc-torate of privacy and the rest are experts, experts and specialists in the research. the studied criteria include physical, cul-tural, managerial and social factors with specific sub-criteria that these sub-criteria are coded and then analyzed in mic mac software as mdi, mpdi, mii, mpii matrices. finally, it was found that the most potential direct and indirect ef-fects, potential indirect and indirect effects, are related to the user with the rank (496). the lowest direct, potential direct effects and potential indirect and indirect effects are related to the gender structure of the population of the range (230). also, the highest direct, potential direct dependence and indirect, potential indirect dependence in historical periods are related to the natural bed with the number (486) and the lowest is related to population growth with the number (220).