طراحی مدل انسجام بین سازمانی در اجرای خط مشی های مدیریت بحران با رویکرد ساختاری تفسیری

هدف پژوهش، طراحی مدل انسجام بین سازمانی در اجرای خط مشی های مدیریت بحران با رویکرد ساختاری تفسیری بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی است و با روش کیفی و در چارچوب تحقیقات توصیفی-پیمایشی انجام شد. جامعه آماری، برابر با 18 نفر از خبرگان آشنا به خط مشی های مدیریت بحران، شامل7 نفر از مدیران سازمان مدیریت بحران، 6 نفر از و صاحب نظران دستگاه های همکار در مدیریت بحران و 5 نفر از اساتید دانشگاهی صاحب نظر در مدیریت بحران بودند که براساس تخصص، تجربه، تسلط نظری، دسترسی و تمایل به صورت غیر تصادفی و هدفمند انتخاب شدند. با بررسی ادبیات پیشینه و نظرات خبرگان و همچنین بهره گیری از روش دلفی 50 شاخص انسجام بین سازمانی در اجرای خط مشی های مدیریت بحران در قالب 16 مولفه شناسایی گردید و مولفه ها با تکنیک ism سطح بندی شد. یافته ها نشان داد که مولفه ها در هفت سطح قرار گرفتند که وحدت فرماندهی و مدیریت منابع در سطح زیربنایی و اقدامات مشترک، توافق پذیری و تعامل در سطح اول مدل ساختاری تفسیری پژوهش قرار گرفتند. تعیین خط مشی های اولویت دار دستگاه های همکار و تامین منابع مورد نیاز، هدایت متمرکز و مناسب منابع و تجهیزات در زمان وقوع بحران ها و ایجاد مرکز فرماندهی در منطقه وقوع بحران، اجرای خط مشی های مدیریت بحران و همچنین دستیابی به دیگر مولفه های انسجام بین سازمانی در اجرای خط مشی های مدیریت بحران را تسهیل خواهد کرد و به بهبود عملکرد مدیریت بحران کمک خواهد نمود.

designing an inter-organizational cohesion model in implementing crisis management policies with an interpretive structural approach

the current study aims to design an inter-organizational cohesion model in implementing crisis management policies with an interpretive-structural approach. the present study is an applied research in terms of its purpose, which is conducted using a qualitative method and in the framework of descriptive-survey research. the statistical population consisted of 18 experts familiar with crisis management policies, including 7 managers of the crisis management organization, 6 experts and high officials of crisis management agencies and 5 university professors with expertise in crisis management. they were selected non-randomly and purposefully based on their level of expertise, experience, theoretical mastery, each of access and their personal desire. by reviewing the background literature and opinions of experts as well as using delphi method, 50 indicators of inter-organizational cohesion in the implementation of crisis management policies were identified in the form of 16 components, which were leveled using ism technique. findings showed that the components were located at seven levels so that the unity of command and the resource management at the infrastructure level and common actions, agreement and interaction were located at the first level of the interpretive structural model of the study. determining the priority policies of the partner agencies, providing the required resources, centralized and appropriate management of the resources and equipment in times of crises, and establishing a command center in the crisis area, implementation of crisis management policies as well as achieving other components of cohesion will facilitate inter-organizational implementation of crisis management policies. such actions can also help improve crisis management performance.