ظرفیت‌سازی جوامع محلی در مدیریت بحران اجتماع‌محور: بررسی نقش عوامل فرهنگی

پژوهش حاضر به منظور ظرفیت‌سازی جوامع محلی در مدیریت بحران اجتماع‌محور با رویکرد فرهنگی در استانداری استان کرمان انجام شد. روش این پژوهش برحسب هدف، کاربردی و برحسب نوع داده‌ها آمیخته است. ارائه الگو به روش کیفی فراترکیب انجام شده؛ بدین‌صورت که با استفاده از روش فراترکیب 106 مقاله حوزه مدیریت بحران بررسی و با کمک تحلیل محتوا، ابعاد و کدهای مربوطه استخراج و میزان اهمیت و اولویت هر یک به کمک روش کمی آنتروپی شانون تعیین شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه کارکنان استانداری استان کرمان هستند، که از طریق فرمول کوکران، تعداد 126 نفر انتخاب و پرسشنامه تحقیق بین آن‌ها توزیع شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی تاییدی با نرم‌افزار اسمارت پی ال اس (نسخه 2) مورد استفاده قرار گرفت. طبق یافته‌های تحقیق، شاخص‌های استخراجی از مقالات در سه بعد قبل از بحران (آموزش و آگاهی، سرمایه اجتماعی و فرهنگی، مشارکت نظری، سرمایه معنوی) حین بحران (مشارکت عملی، ارتباطات، مدیریت احساسات مردم) و پس از بحران (خاطرات جمعی، مشارکت اجتماعی، رسانه جمعی و هویت بخشی) دسته‌بندی ‌شده‌اند. در این میان، ابعاد قبل، حین و پس از بحران به ترتیب 99، 98 و 98 درصد از تغییرات الگوی مدیریت بحران اجتماع‌محور با رویکرد فرهنگی را تبیین می‌کنند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان داد که تمامی مولفه‌ها و شاخص‌های مدل پژوهش با اطمینان 99 درصد مورد تایید قرار گرفتند. در مرحله سوم پژوهش به‌منظور اولویت‌بندی مولفه‌ها و شاخص‌های پژوهش از روش سوآرا استفاده و مولفه ها و شاخص‌های پژوهش اولویت‌بندی شدند. نتایج نشان داد مولفه‌های آموزش عمومی، مشارکت عملی و مشارکت اجتماعی به ترتیب با اوزان نهایی 0.42، 0.35، 0.27 رتبه های اول تا سوم را دارا هستند.

Capacity Building of Local Communities in Community-Based Crisis Management: A Study of the Role of the Cultural Factors

The aim of this study is to investigate CapacityBuilding of local communities in communitybased crisis management with a cultural approach in the governorate of Kerman province. The method of this research is applied and mixed according to the type of data. The presentation of the pattern is done in a qualitative metahybrid method; thus, using the metacombined method, 106 articles in the field of crisis management were reviewed and with the help of content analysis, the relevant dimensions and codes were extracted and the importance and priority of each was determined using the Shannon quantitative entropy method. The statistical population of the present study is all of the employees of the governorate of Kerman province. Through Cochran’s formula, 126 people were selected and a research questionnaire was distributed among them. In order to analyze the data, confirmatory factor analysis with SMART PLS software version 2 was used. According to the research findings, indicators extracted from articles are in three dimensions: before the crisis (education and awareness, social and cultural capital, theoretical participation, spiritual capital), during the crisis (practical participation, communication, managing people’s emotions), and after the crisis (collective memories, social participation, Mass media and identity). Among these, the dimensions before, during and after the crisis explain 99%, 98% and 98% of the changes in the communitybased crisis management model with a cultural approach, respectively. Also, the results of confirmatory factor analysis showed that all components and indicators of the research model were confirmed with 99% confidence. In the third stage of the research and in order to prioritize the components and indicators of the research, the Soara technique was used and the components and indicators of the research were prioritized. The results showed that the components of general education, practical participation and social participation with the final weights of 0.42, 0.35, 0.27 have the first to third ranks, respectively.