ناهمسویی‌های قانونی با سیاست فردی‌سازی الگوی رفاه در پاسخ‌گذاری جرایم اطفال و نوجوانان

مبنای اصلی افتراقی کردن پاسخ‌گذاری در جرایم اطفال و نوجوانان، تعهد به الگوی رفاه است. این الگو با نگاهی غایت گرایانه و متاثر از راهبرد حقوق بشرمدار، درصدد بهسازی وضعیت رفتاری و شخصیتی اطفال و نوجوانان بزهکار است. یکی از ابعاد اصلیِ پذیرش الگوی رفاه‌مدار، توجه به سیاست فردی‌سازی پاسخ‌ها است. این اصل به معنای تناسب پاسخ با شخصیت بزهکار است. فردی‌سازی پاسخ‌ها از طریق اصالت‌زدایی از متغیرهای غیربالینی نظیر شدت و ماهیت جرم و پذیرش رویکرد تعدیل یافتۀ کودک‌مدار تحقق خواهد یافت. از سوی دیگر، متنوع بودن پاسخ‌ها،رجحان پاسخ‌گذاری جایگزینی حبس‌زدا بر پاسخ‌گذاری کاهندۀ حبس‌زا و غلبۀ رویکرد جایگزین مدارِ نوین بر سنتی از مهم‌ترین ابعاد توجه به فردی‌سازی است. روش این تحقیق مبتنی بر تحلیل محتوای قانون مجازات اسلامی و رویۀ قضایی است. یافته‌های پژوهش نشانگر عدم التزام به الگوی رفاه از حیث فردی سازی در تعیین پاسخ است؛ یعنی حسب مورد در جرایم تعزیری، الگوی جایگزینیِ حبس زدا و در جرایم حدی و قصاصی، الگوی عدالت به‌عنوان الگوی غالبِ کیفرگذاری به جرایم اطفال و نوجوانان مورد پذیرش قرار گرفته است.

legal inconsistencies with the individualization policy of the welfare model in responding to the crimes of children and teenagers

the main basis for differentiating responses in the crimes of children and adolescents is the commitment to the welfare model. this model aims to improve the behavioral and personality status of delinquent children and teenagers with an idealistic view and influenced by the human rights strategy. one of the main aspects of accepting the welfare-oriented model is to pay attention to the policy of individualization of answers. this principle means fitting the answer to the character of the offender. the individualization of answers will be realized through the de-authentication of non-clinical variables such as the severity and nature of the crime and the adoption of a child-oriented approach. on the other hand, the diversity of the answers, the preference of the non-incarceration alternative response over the incarceration-reducing answer, and the dominance of the new circuit alternative approach over the traditional one is one of the most important dimensions of attention to individualization. the method of this research is based on the content analysis of the islamic penal code and judicial procedure. the findings of the research indicate non-adherence to the welfare model in terms of individualization in determining the response, that is, depending on the case, in punishment crimes, the model of substitution of imprisonment, and in criminal and retributive crimes, the justice model as the dominant model of punishment has been accepted for crimes against children and adolescents.