تاثیر مدیریت‌گرایی کیفری بر سیاست جنایی قضایی کشور ( با تاکید بر مجازات‌های جایگزین حبس)؛ چالش‌ها و فرصت‌ها

اخیراً مفاهیمی تحت عنوان مدیریت‌گرایی کیفری در نظام عدالت کیفری کشور ما رواج یافته است. این اصطلاح به روش‌هایی اشاره دارد که با استفاده بهینه از منابع مادی و انسانی، نظام عدالت کیفری را کارآمدتر و مفیدتر ساخته و در برابر عموم پاسخ‌گو می‌نماید. از جمله راهکارها و نتایج استفاده از این سیستم، رواج سیاست کمی‌گرایی در قوه قضائیه و همچنین پدیدۀ عوام‌گرایی کیفری می‌باشد. در مقابل بر اساس آمار، تعداد زندانیان کشور در سال 1396، 289.377 نفر بوده است که از این تعداد فقط در خصوص 32.033 نفر مجازات‌های جایگزین حبس اعمال گردیده است؛ بنابراین، در سیاست جنایی قضایی کشور تنها در خصوص 8.5 درصد از محکومیت‌های حبس، مجازات‌های جایگزین حبس اعمال گردیده که اغلب همین موارد اندک نیز منحصر به جزای نقدی جایگزین حبس است و سایر مجازات‌های جایگزین حبس تا حدی مطرود باقی‌مانده‌اند. سوال اصلی مطرح شده این است که چالش‌ها و فرصت‌های مطرح در بستر مدیریت‌گرایی کیفری در تمایل سیاست جنایی قضایی کشور به مجازات‌های جایگزین حبس چیست؟ از این رو، در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و گردآوری داده‌ها با بررسی منابع کتابخانه‌ای و همچنین رویۀ قضایی، این موارد، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و دستاوردهای پژوهش شامل: مشخص نمودن آثار مدیریت‌گرایی کیفری بر سیاست جنایی قضایی کشور در حیطۀ استفاده از مجازات‌های جایگزین حبس و نیز تبیین چالش‌ها و پرداختن به زمینۀ فرصت‌هایی برای برون رفت از چالش‌های موجود در این خصوص است.

the impact of criminal managerialism on thecountry's judicial criminal policy (with emphasis onalternative sentences of imprisonment); challengesand opportunities

most recently concepts such as criminal management have become popular in our country’s criminal justice system. this term refers to methods that make the criminal justice system more efficient and useful and make it accountable to the public by making optimal use of material and human resources. among the solutions and results of using this system is the prevalence of quantitative politics in the judiciary as well as the phenomenon of criminal populism. on the other hand, according to statistics, the number of prisoners in the country in 1396 was 289,377, of which only about 33,032 people were sentenced to alternative imprisonment; therefore, in the criminal justice policy of the country, only 8/5 of imprisonment sentences have been applied with alternatives to imprisonment, most of which are limited to alternative fines to imprisonment, and other alternatives to imprisonment have remained almost neglected.the main question raised is that what are the challenges and opportunities raised in the context of criminal managementism in the desire of the country’s judicial criminal policy for alternative punishments of imprisonment? therefore, in this research, using the descriptive-analytical method and data collection by examining library sources as well as judicial procedure, these cases have been investigated and analyzed, and the results of the research include:determining the effects of penal managementism on the criminal justice policy of the country in the area of using alternative punishments of imprisonment, as well as explaining the challenges and dealing with the opportunities to overcome the existing challenges in this regard.