تشتت ماهیت جرایم مواد مخدر در نظام حقوق کیفری‌ایران و مطالعه تطبیقی با حقوق افغانستان

تعیین ماهیت جرایم در قوانین ماهوی، همواره معیار و ملاکی مناسب برای نحوه اِعمال مقررات شکلی در خصوص بعضی از جرایم می تواند باشد. با تعیین ماهیت جرایم، ممنوعیت های قانونی در باب اِعمال نهادهای ارفاقی در خصوص مجرمین، به درستی مشخص می شود. این موضوع از تشتت آرا در مراجع جلوگیری می نماید. جرایم مرتبط با مواد مخدر، مصداق بارزی از جرایمی هستند که به علت مشخص نبودن ماهیت آنها، نحوه اِعمال مقررات شکلی و اِعمال برخی از نهادهای ارفاقی در قانون مجازات اسامی، در خصوص آنها با مشکل روبرو است. از سوی دیگر، تغییر ماهیت این جرایم در سیر قانونگذاری قبل و بعد از انقلاب و خاصه قوانین اصلاح شده بعد از انقلاب، این مشکل را دوچندان نموده است. تغییر ماهیت جرایم مواد مخدر از بازدارنده به تعزیری و اِعمال مجازات حدی اعدام، در خصوص برخی از مصادیق این گروه از جرایم، سبب شده که این جرم، ماهیت واحدی نداشته باشد. باتوجه به پژوهش صورت گرفته در قوانین ایران و افغانستان، مشخص گردید که این بزه در حقوق کیفری افغانستان، دارای ماهیت ثابت و واحد است. در حقوق افغانستان با تعزیری دانستن کلیه انواع جرایم مرتبط با مواد مخدر، مشکلات حقوق کیفری ایران وجود ندارد. این در حالی است که در حقوق کیفری ایران، بزه مذکور، ماهیت تعزیری غیرمنصوص شرعی و حدی را دارا می باشد.

The divergence of the nature of drug crimes in the criminal law system of IranAnd a comparative study of Afghan law

Determining the nature of crimes in substantive law will always be a criterion for how to apply formal regulations to certain crimes and by determining the nature of the crimes, the legal prohibitions on the application of compassionate institutions to the perpetrators are correctly identified and the dispersal of votes in the judiciary regarding some criminals is prevented in this regard, drug crimes are a clear example of crimes due to the unclear nature of them how to apply formal regulations and sometimes the application of benevolent institutions to them is problematic and changing the nature of these crimes in the legislative process before and after the revolution and especially the reformed laws after the revolution doubled this problem. Changing the nature of drug crimes from deterrent to ta’zir and the imposition of a limited punishment on some of these crimes that this crime took on a multiple nature and according to the research conducted in the laws of Iran and Afghanistan was determined this crime has followed a single path in Afghan law and by knowing it as ta’zir, it has eliminated such problems whereas in Iranian law, the mentioned offense has both the nature of an unspecified religious ta’zir and a limit