بررسی تطبیقی آیه «دحو الارض» با نگاه تفسیری علامه طباطبایی، مراغی و بانو امین اصفهانی

یکی از آیات چالش برانگیز قرآن که در مورد آن آرای گوناگونی از سوی متقدمین و متاخرین مطرح شده است، آیه‌ی «وَ الْاَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها» (نازعات:30) است. این پژوهش با تاکید بر این آیه به تبیین آراء تفسیری علامه طباطبایی، مراغی و بانو امین‌اصفهانی می‌پردازد و هدف از آن مقایسه و ارزیابی نظرات سه مفسر معاصر در مورد آیه‌ی شریفه می‌باشد. یافته‌ها حاکی از آنست که علامه طباطبایی و بانو امین‌اصفهانی که معتقد به تقدم خلقت آسمان بر زمین می‌باشند، «دحوالارض» در آیه‌ی شریفه را ناظر بر خلقت و گسترش همزمان زمین می‌دانند، ضمن این که علامه در دیدگاه دوم خود آن را به حرکت زمین نیز تفسیر نموده است. اما مراغی که خلقت زمین را مقدم بر آسمان می‌داند، «دحوالارض» را مرحله‌ای جدا از خلقت زمین دانسته و آن را عبارت از بسط زمین جهت تمهید آن برای سکونت بیان داشته است. با توجه به قرائن لغوی، قرآنی و روایی که در ضمن این پژوهش بدان‌ها اشاره می‌شود، مقصود از «دحوالارض» در آیه‌ی شریفه نمی‌تواند ناظر بر خلقت و گسترش همزمان و حرکت زمین باشد بلکه آن صرفا بر بسط و گسترش زمین دلالت دارد.

A Study of the Verse of Dahoo Al-Ard with the Interpretive View of Allameh Tabatabai, Maraghi and Lady Amin Isfahani

One of the challenging verses of the Qur’an, about which various opinions have been put forward by the ancients and the later ones, is the verse &And the earth after that is the prayer& . This study, by emphasizing this verse, explains the interpretive opinions of Allameh Tabatabai, Maraghi and Banu Amin Esfahani, and its purpose is to compare and evaluate the opinions of three contemporary commentators on the verse. The findings indicate that Allameh Tabatabai and Banu Amina Esfahani, believe in the primacy of the creation of the heavens over the earth, consider the &earth& in the verse to be the observer of the creation and simultaneous expansion of the earth, Allameh in his second view also considers it to move the earth. . Maraghi, who considers the creation of the earth before the sky, has considered the &earth& as a separate stage from the creation of the earth and has expressed it as the expansion of the earth to prepare it for habitation. According to the lexical, Qur’anic and narrative evidences that are mentioned in this study, the meaning of &DahwaleArd& in the verse can not refer to the simultaneous creation and expansion and movement of the earth.