وجوه تناسب سوره‌های ذاریات و طور بر اساس الگوی سوره‌شناسی ساختاری

موضوع تناسب بین سوره‌های قرآن کریم، یکی از موضوعات باسابقه و مهم در حوزه تفسیر قرآن کریم است. شناسایی مناسبات میان سوره‌های قرآن، می‌تواند رهیافت‌های جدیدی در حوزه زیبایی‌شناسی و اعجاز قرآن کریم ایجاد کند و اهمیت پرداختن به این موضوع، از همین دریچه روشن می‌گردد. فقدان مدل نظام‌مند در حوزه بیان تناسب سوره‌ها، یکی از ضعف‌های روشی در این علم است که انتقادهای فراوانی به این علم را در پی داشته است. هدف این مقاله آن است که با بهره‌گیری از مدل‌های حوزه تفسیر ساختاری قرآن کریم، الگویی مناسب برای بررسی تناسب بین سوره‌های همجوار قرآن بیابد. بدین منظور، در این مقاله تناسب بین دو سوره ذاریات و طور با استفاده از مدل سوره‌شناسی ساختاری و با روش توصیفی تحلیلی بررسی شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که استفاده از این مدل می‌تواند مناسبات و مشابهت‌های بین این دو سوره را از زوایای جدیدی به معرض دید گذاشته و موجب پیدایش تفاسیر و فهم جدید از سوره‌های قرآن و تناسب بین آنها گردد.

Analysis of the coordination of the verses of the surahs Dhariyat and Tur according to the model of structural surahology

The issue of coordination between the chapters of the Holy Quran is one of the most important issues in the field of interpretation of the Holy Quran. Identifying the relationships between the chapters of the Qur’an can create new approaches in the field of aesthetics and the miracle of the Holy Qur’an, and the importance of addressing this issue is clear from this perspective. The lack of a systematic model in the field of expressing the coordinations of the suras is one of the weaknesses of a method in this science that has led to many criticisms of this science. The purpose of this article is to find a suitable model for examining the fit between the adjacent chapters of the Qur’an by using the models of the field of structural interpretation of the Holy Quran. For this purpose, in this paper, the coordination between the two suras of Dhariyat and Tur has been investigated using the structural Surahology model and analytical descriptive method. The research findings show that the use of this model can expose the relations and similarities between these two suras from new angles and lead to the emergence of new interpretations and understandings of the suras of the Qur’an and the coordination between them.