بررسی مقایسه ای هویت ورزشی هندبالیست های لیگ حرفه ای ایران و رفتار رهبری مربیانشان بر اساس عملکرد تیمی

هدف از این پژوهش بررسی مقایسه‌ای هویت ورزشی هندبالیست‌های لیگ برتر ایران و رفتار رهبری مربیانشان براساس عملکرد تیمی بود. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد(n-144). برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش(lss) و چلادورای و صالح( 1980 ) با پنج سبک رفتاری و پرسشنامه هویت ورزشی (aims plus)، چزلاک ( 2004 ) با پنج خرده مقیاس هویت به ترتیب با ثبات درونی(0/93) و(0/89) استفاده شد. همچنین به منظور ارزیابی عملکرد تیم‌ها، جدول نهایی لیگ بر اساس فاصله امتیازات و رتبه بندی تیم‌ها به سه عملکرد متفاوت تقسیم شد. پس از تعیین نوع توزیع داده‌ها با استفاده از آزمون کلموگراف-اسمیرنف، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون های آماری آنوای یکطرفه و تعقیبی گابریل، کروسکالوالیس و یومن ویتنی در نرم افزار(20 spss) استفاده شد. نتایج مقایسه سبک‌های رهبری مربیان نشان داد سبک‌های رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت و دموکراتیک در بین مربیان تیم‌های موفق، کمتر موفق و ناموفق دارای تفاوت معنی‌داری است(0/05≥p) و استفاده این سبک‌ها در بین مربیان تیم‌های موفق به طور معنی‌داری بیشتر از مربیان تیم‌های کمترموفق و ناموفق بود. در حالی که این تفاوت در سبک رهبری آمرانه معنی‌دار نبود. همچنین مقایسه هویت ورزشی و خرده مقیاس های آن در بین بازیکنان تیم‌های موفق، کمتر موفق و ناموفق تفاوت معنی‌داری را نشان داد، که این تفاوت در هویت ورزشی و خرده مقیاس‌های هویت اجتماعی، انحصارگرایی و هویت خود بود(0/05≥p). براساس یافته‌های پژوهش، به نظر می‌رسد مربیان می‌توانند با آگاهی از جنبه‌های رفتاری مطلوب در حین تمرین و آموزش، گام اساسی در حفظ و ثبات هویت ورزشی قوی ورزشکاران بردارند و زمینه را برای موفقیت آن‌ها و تیم فراهم آورند.