ارائه راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی (مطالعه موردی شهرستان مینودشت)

گردشگری ورزشی یکی از گونه های روبه رشد گردشگری است که در آن مسابقات و رویدادهای ورزشی تعداد زیادی از گردشگران را به خود جلب می کند.در این راستا پژوهش حاضر راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی در شهرستان مینودشت را ارائه می دهد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و میدانی -شامل مشاهده مستقیم و منظم و پرسشنامه- استفاده شده است. برای بدست آوردن پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب بدست آمده( 0/74) نشان دهنده پایایی مطلوب پرسشنامه می باشد. جهت سنجش روایی پرسشنامه، ظاهر و محتوی پرسشنامه توسط 10نفراز کارشناسان و متخصصین رشته گردشگری و خبره در امر تدوین پرسشنامه تایید شد. گروه های درگیردر این تحقیق عبارتند از: جامعه محلی، مدیران محلی و گردشگران که در مورد گروه اول با استفاده از فرمول کوکران و اصلاحیهآن حجم نمونه 380نفر برآورد شد؛ در مورد گروه دوم 20نفر از مدیران و در مورد گروه سوم 100نفر از گردشگران به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار آماری 18. v spss و مدل swot تجزیه و تحلیل شدند؛ یافته های تحقیق نشان می دهد که ورزش های هوایی مانند پاراگلایدر در بین جاذبه های گردشگری ورزشی شهرستان مینودشت در رتبه اول قرار دارند. همچنین عوامل متعددی بر فرایند توسعه گردشگری ورزشی شهرستان موثر می باشند که در این تحقیق این عوامل در قالب دو گروه عوامل درونی(ضعف ها و قوت ها) و عوامل بیرونی(فرصت ها و تهدیدها) ارزیابی شدند. بر این اساس مهم ترین قوت و ضعف توسعه گردشگری ورزشی در شهرستان مینودشت به ترتیب پایین بودن هزینه حضور در رویدادهای ورزشی وعدم استفاده از تجارب موجود در زمینه توسعه متقابل ورزش و گردشگری می باشد و همچنین مهم ترین فرصت و تهدید به ترتیب امکان حضور گردشگران و ورزشکاران خارجی و کیفیت پایین خدمات آژانس های گردشگری است. در نهایت با تلفیق عوامل درونی و بیرونی بر روی نمودار مدل سوات، راهبردهای تدافعی به عنوان راهبردهای بهینه شناخته شدند.