بررسی نقش نوستالژی (خاطرات گذشته) بر مقاصد رفتاری گردشگران ورزشی پیست‌های اسکی

روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که هدف آن بررسی نقش نوستالژی (خاطرات گذشته) بر مقاصد رفتاری گردشگران پیست‌های اسکی استان تهران بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیست‌های اسکی بودند که حداقل 3 مرتبه در سال به این پیست‌ها مراجعه داشتند. بنابراین با توجه به نامعین بودن حجم جامعه، برای بدست آوردن حجم نمونه از رابطه حجم نمونه برای جامعه نامحدود کوکران استفاده و حجم نمونه بدست آمد (197=n). ابزار گردآوری داده‌ها برای نوستالژی و مقاصد رفتاری گردشگران پرسشنامه هیتای چو (2014) بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط 8 تن از اساتید متخصص مورد تایید و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای نوستالژی (0/922=α) و برای مقاصد رفتاری (0/836=α) بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری کالموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در سطح معناداری (0/05≥p) استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین متغیر نوستالژی و ابعاد آن با مقاصد رفتاری گردشگران ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد (r=0/318، p≤0/05). همچنین از بین ابعاد نوستالژی، مولفه هویت گروهی (0/464=t=5/414،beta) و جامعه‌پذیری (2/093=t،0/161=beta) به ترتیب پیش‌بین قویتری برای مقاصد رفتاری گردشگران می‌باشند. تمایل به تداعی شدن خاطرات خوش گذشته از طریق پذیرش هنجارها و تشریفات گروه، برقراری ارتباط و تعامل با دیگران در گردشگران از جمله مواردی است که سازمان‌های ورزشی با استفاده از نوستالژی می‌توانند به عنوان ابزاری متقاعد کننده، مقاصد رفتاری گردشگران را تحت تاثیر قرار دهند.