بررسی موانع موفقیت و تداوم اجرای طرح ملی استعدادیابی فدراسیون دوومیدانی ایران

در سال 1385 طرح ملی استعدادیابی ورزشی با رویکرد راهبردی در رشته دوومیدانی توسط کمیته استعدادیابی فدراسیون دوومیدانی تدوین و در سال 1387 به اجرا درآمد. از این رو تحقیق حاضر ضمن بررسی نتایج اجرای طرح ملی استعدادیابی به بیان موانع موفقیت و تداوم اجرای این طرح در ایران پرداخته است. روش تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل 52نفر از دست‌اندرکاران تدوین و اجرای طرح ملی استعدادیابی دوومیدانی ایران می‌باشد. نمونه گیری برابر جامعه آماری و بصورت تمام شمار بوده است. پس از تنظیم پرسشنامه، ابزار تحقیق بین 10نفر از متخصصین ورزشی توزیع گردید که روایی آن، مورد بازبینی و تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفاکرونباخ 81/0بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها با بهره گیری از نرم افزار spss(ver.18 از آزمون‌های کولموگراف اسمیرنوف، تی تک نمونه‌ای و همچنین از آزمون رتبه‌ بندی فریدمن استفاده گردید. نتایج نشان داد، سه مانع در بخش موانع ساختاری ازجمله عدم اعتقاد مدیران فدراسیون به فرایند استعدادیابی، سه مانع در بخش موانع تدوین طرح از جمله، توجه اندک تدوین کنندگان طرح به قابلیت اجرائی آن و پنج مانع در بخش موانع اجرای طرح از جمله، عدم تامین منابع انسانی متخصص در سطح 0.05≥ α شناسایی گردید. برطبق نتایج تحقیق حاضر به ترتیب اولویت در بخش ساختاری، مانع ثبات اندک مدیریت در فدراسیون دوومیدانی، در بخش اجرای طرح، تعامل اندک با ورزش آموزشگاهی و در بخش تدوین طرح، گستردگی زیاد طرح بالاترین اهمیت را در خصوص عدم موفقیت و تداوم اجرای طرح ملی استعدادیابی دوومیدانی ایران داشته است.

Studying the reasons for the failure and unsustainability of executing Iran’s national athletics talentidentification model

The first sportive national talentidentification model with the strategic approach in track and field was codified by the talentidentification committee in the athletics federation in 2006 and was executed in 2008. Therefore, the present research argues the barriers to success and sustainability of executing this scheme in Iran as well as studying the results of this national talentidentification scheme. The method in the present paper is of descriptive and traversal. The population of this investigation was consisted to be 52 people of the formulation and implementation Colleagues in national athletics talentidentification model. The population was sampled equally. After setting the questionnaire, the research tools were distributed amongst 10 sportive experts and thinkers, which all in all were revised and confirmed the reliability of this questionnaire has been obtained 0.81 through cronbach’s alpha test. For data analysis KS, one sample ttest and the Friedman test were used. SPSS software was applied for statistical analysis. The results showed; identified 3 barriers in the structural barriers stage, such as; federation managers’ lack of belief in the process of talentidentification, 3 barrier developing plan stage, such as; their little attention to the functionality of the scheme and 5 barriers in implementation stage, such as; lack of skilled human resources at the level of α ≥0.05. The results had shown that based on the priority order, the barrier of low management stability in the athletics federation in the structural section, little interaction with the institutional sport in the implementation section, and large expansion of the scheme in the codification section had the highest priority on the failure and unsustainability of executing Iran’s national talentidentification scheme.