رابطه بین عدالت سازمانی با اثر بخشی کارشناس مسوولان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش خراسان بزرگ

هدف این تحقیق مطالعه و بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و هریک از ابعاد آن با اثربخشی کارشناس مسیولان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش خراسان بزرگ بوده است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و حجم جامعه و نمونه آماری برابر با 65 نفر که شامل کلیه کارشناس مسیولان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش خراسان بزرگ(رضوی، شمالی و جنوبی) در نیم سال نخست 1391 می باشد. از سه پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی، پرسش نامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن(89%r=) و پرسش نامه اثربخشی حمیدی با(90%r=) استفاده شد. از تکنیک های آمار توصیفی به منظور طبقه بندی نمرات خام، ترسیم جداول و نمودارها و از آمار استنباطی، آزمون کلموگراف اسمیرونوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون t تک نمونه ای به منظور آگاهی از توزیع نرمال داده ها، بررسی رابطه عدالت سازمانی با اثربخشی و تعیین سطح مطلوبیت عدالت سازمانی و اثربخشی کارشناس مسوولان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش خراسان بزرگ استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که، میانگین عدالت سازمانی(471/0±85/2) و میانگین اثربخشی(416/0±07/3) می باشد. بین عدالت سازمانی و ابعاد آن(عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت تعاملی) با اثربخشی ارتباط معنی داری وجود دارد. علاوه بر این، عدالت سازمانی و اثربخشی سازمانی در ادارات آموزش و پرورش خراسان بزرگ در سطح مطلوبی قرار ندارد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، توجه بیشتر به عدالت سازمانی در ادارات آموزش و پرورش خراسان بزرگ می تواند در بهبود وضعیت اثربخشی سازمانی آن ادارات، موثر باشد.