ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان

هدف پژوهش، مطالعه ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان سال تحصیلی 91-1390 دانشگاه و حدود 3859 نفر بود. به استناد جدول تعیین حجم نمونه مورگان، 380 نفر نمونه آماری انتخاب شدند. نمونه‌گیری به روش خوشه‌ای و تصادفی انجام شد. هر یک از دانشکده‌ها یک خوشه فرض شد و نمونه مورد نیاز به صورت تصادفی از این خوشه‌ها و متناسب با حجم دانشکده جمع‌آوری شد. از پرسشنامه کیفیت زندگی sf-36، هوش هیجانی سایبریا شرینگ و پروتکل اجرایی فعالیت بدنی در جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. در تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی (میانگین و درصد، فراوانی، انحراف معیار، انواع نمودار و جدول) و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد وضعیت کلی نمره میانگین کیفیت زندگی دانشجویان با توجه به نمره شاخص (100) متوسط (71-68) است و در این رابطه کیفیت زندگی دختران، پایین‌تر از پسران است. همچنین، نمره میانگین هوش هیجانی پسران، بالاتر از دختران است و دختران از آمادگی جسمانی پایین‌تری نسبت به پسران برخوردارند. نهایتاً نتایج نشان داد آمادگی جسمانی (268/0=b) و هوش هیجانی (278/0=b)، قابلیت پیش‌بینی کیفیت زندگی دانشجویان را دارد (001/0?p). به نظر می‌رسد اجرای فوق برنامه‌های متنوع، همچون فعالیت‌های منظم ورزشی و تفریحی در اداره تربیت‌بدنی همچنین برپایی کارگاه‌های مشاوره‌ای از طرف مرکز مشاوره، در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان، به‌ویژه دختران، مناسب است.