بررسی تعامل بین محیط آکادمیک و صنعت ورزش ایران براساس تحلیل اسناد و ساختار

هدف از این پژوهش تحلیل تعامل و همکاری بین محیط آکادمیک و بخشهای اجرایی ورزش کشور براساس تحلیل اسناد مربوط به همکاری این دو محیط بود. این پژوهش از نوع مطالعات تحلیل اسناد و به صورت گذشته نگر است. در این پژوهش به صورت هدفمند و دردسترس اسناد، آییننامهها چارتهای سازمانی، مصاحبهها،منابعآرشیو و گزارش عملکرد سازمانهای ورزشی و نهادی علمی و دانشگاهی و همکاری بین این دو نهاد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج در سه بخش جمع بندی نظر کارشناسان در منابع آرشیو، همخوانی آییننامه، چارت سازمانی و گزارش عملکرد سازمانها برای تعامل و گزارش 5 ساله ادارات تربیت بدنی دانشگاههاورزشی تحلیل شد. علاوه براین الگوی ساختاری فعلی و مطلوب جهت تعامل این دو محیط ارایه شد. نتایج نشان داد دیدگاه صاحبنظرانحوزهرسانه،اساتید و مدیران مراکز علمی ورزشی در مقایسه با مدیران بخش اجراییهمگرایی بیشتری دارد. یافتهها حاکی از این بود که متناسب با اهداف تعیین شده در آییننامهها، واحد مناسبی در چارتهای سازمانی جهت تعامل با محیط مقابل تدوین نشده و گزارش عملکردهانیز انطباق مناسبی با وظایف پستهای سازمانی این مراکز نداشتند. گزارش عملکرد ادارات تربیت بدنی دانشگاههادرارتباطباهمکاری با بخش ورزش نشان داد که کلاس مربیگری، طرح تحقیقاتی، سمینار و همایش، کارگاه آموزشی، مربیان و هیات علمیهای شاغل در دو بخش، کارورزی- کار آفرینی و نشر به عنوان مهمترین زمینههای همکاری بین این دو محیط، حجم نسبتا بالایی داشتهاندامااحتمالاکیفیت آنهامناسبنیست. به طور کلی نتایج حاکی از عدم تعامل مناسب بین محیط آکادمیک و بخش اجرایی ورزش کشور به دلایلی متعدد ساختاری و برنامهای دارد. به نظر میرسد باید با خصوصی سازی در بخش دانشگاه و ورزش، تدوین قوانین مدون مبنی بر همکاری دو نهاد، اجرای طرح و سمینارهای تحقیقاتی مشترک و کارورزی زمینه برای تعامل هرچه بهتر این دو نهاد مهیا شود.