ارائۀ مدل عوامل فردی و سازمانی پیش برنده و بازدارنده موفقیّت شغلی در کارکنان زن سازمان ورزش شهرداری تهران

هدف از این تحقیق ارائه مدل عوامل فردی و سازمانی پیش برنده و بازدارنده موفقیّت شغلی در کارکنان زن سازمان ورزش شهرداری تهران بود. روش تحقیق «توصیفی-تحلیلی» و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران زن شاغل در سازمان ورزش شهرداری استان تهران بودند. در این تحقیق با توجه به‏محدود بودن حجم جامعه، تمام جامعه آماری (130=n) به روش نمونه گیری کل شمار به‏عنوان نمونه انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از روش میدانی و ابزار پرسش نامه محقق ساخته عوامل فردی و سازمانی پیش برنده و بازدارنده موفقیّت شغلی در کارکنان زن استفاده شد. پایایی پرسش نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، برابر 0.892 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‏ها از آمار توصیفی و استنباطی از جمله t تک نمونه‏ای، تحلیل عاملی تاییدی، برآورد ضرایب رگرسیونی استاندارد و تحلیل مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد، عوامل فردی و سازمانی (بازدارنده) و (پیش برنده) بر موفقیّت شغلی کارکنان زن سازمان ورزش شهرداری تهران تاثیر معنی‏داری دارد (p<0/05). نتایج تحلیل مسیر نشان داد که بزرگترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر مهارت‏های ارتباطی بر موفقیّت شغلی (264/=β) و کوچکترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر قابلیت و توانمندی فردی بر موفقیّت شغلی برابر با (0.100= β) می‏باشد که این ضریب از نظر آماری معنادار نیست. نتایج تحلیل مسیر در مدل نشان داد، بزرگترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر فرهنگ سازمانی بر موفقیّت شغلی (0.298=β) و کوچکترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر جامعه‏پذیری زنان بر موفقیّت شغلی برابر با (0.085=β) می‏باشد که این ضریب از نظر آماری معنادار نیست.