ارزیابی میزان رقابت و انحصار در بازی‌های المپیک بر مبنای شاخص تمرکز: 1996-2016

هدف محوری این مقاله پاسخ به این سوال است که آیا در صحنه رقابت‌های المپیک تنها تعداد اندکی از کشور‌ها که در زمره قدرت‌های برتر اقتصادی هستند موفق بوده و در طی زمان از موقعیت انحصاری برخوردار بوده اند. علاوه بر این سهم سایر کشورها در اخذ مدال و موفقیّت در پیکار‌های المپیک در طی زمان ارزیابی می‌شود. همان گونه که ارزیابی میزان رقابت و قدرت انحصاری در بازار‌های اقتصادی از اهمیّت برخوردار است مطالعه و بررسی میزان رقابت و قدرت نسبی کشورها در پیکار‌های المپیک نیز از اهمیت برخوردار است. برای تحقق اهداف این مطالعه و پاسخ به سوالات، از شاخص‌های تمرکز مثل cr، آنتروپی و شاخص هرفیندال هیرشمن به عنوان معیار ارزیابی اندازه رقابت و قدرت انحصاری اعمال شده در بازی‌های المپیک استفاده می‌شود. نتایج دلالت بر آن دارد که اندازۀ تمرکز در این بازی‌ها تقریباً بالاست اما در طی زمان میزان تمرکز کاهش یافته است. به عبارت روشن تر تعداد اندکی کشور از قدرت مسلط برخوردارند اما در طی زمان قدرت انحصاری آنها روند نزولی داشته وقدرت رقابتی سایر کشورها در طی زمان افزایش یافته است. علاوه بر این یافته‌های این پژوهش دلالت برآن دارد بین شاخص توسعه انسانی و میزان موفقیّت کشور‌ها در بازی‌های المپیک رابطه مثبتی برقرار است.