مقایسه وضعیت خودبرندسازی و مهارت‌های ارتباطی دانشجویان رشته تربیت بدنی با سایر رشته‌ها

هدف تحقیق حاضر مقایسه وضعیت خودبرندسازی و مهارت‌های ارتباطی دانشجویان رشته تربیت بدنی با دانشجویان سایر رشته‌های منتخب بود. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه‌های کشور بودند که براساس تعداد جامعه نامحدود بر اساس جدول مورگان تعداد کفایت 384 نمونه انتخاب شد که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و به تعداد 390 پرسش­نامه به نسبت مساوی بین دو گروه دانشجویان رشته تربیت بدنی و سایر رشته ها توزیع شد و به ترتیب با تعداد 188 و 193 پرسشنامه (مجموع 381 مورد) بازگشت شد. ابزار اندازه‌گیری، شامل پرسش­نامه سنجش وضعیت خودبرندسازی از طریق مهارت‌های ارتباطی و پرسش­نامه تعیین موقعیت برند شخصی (قاسمی، 1394) بود که پس از تایید روایی و پایایی مجدد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مجموع، وضعیت خودبرندسازی و مهارت‌های ارتباطی نمونه آماری تحقیق، در حد متوسط است. در زمینه مهارت‌های ارتباطی و موقعیت برند شخصی، بین دانشجویان تربیت‌بدنی و سایر رشته‌ها اختلاف معنی­دار وجود دارد و میانگین گروه تربیت‌بدنی نسبت به سایر رشته‌ها کمتر است. همچنین میانگین مهارت‌های ارتباطی و خودبرندسازی دانشجویان تربیت‌بدنی، هر دو پائین‌تر از متوسط است.