سنجش کیفیت زندگی و شادی فردی اقشار آموزشی استان مازندران (ورزشکار و غیرورزشکار)

دارا بودن بالاترین کیفیت زندگی در اقشار مختلف مردم، یکی از دغدغه‏های همیشگی افراد بوده است که این کار تحقیقی نیز با همین هدف یعنی سنجش کیفیت زندگی و شادی فردی افرادی که به نوعی در فرایند آموزش سازمان‏های استان مازندران قرار دارند و همچنین مقایسه در بین ورزشکاران و غیرورزشکاران انجام گردیده است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بوده که با پرسش­نامۀ مرکب سنجش کیفیت زندگی و شادی فردی در بین نمونۀ 190 نفری از افراد جامعۀ آماری که شامل اساتید دانشگاه‏ها، فرهنگیان، دانشجویان و دانش‏آموزان استان مازندران اجرا شده است. تعدادى از اساتید و کارشناسان صاحب نظر، روایى این پرسش­نامه را تایید کردند و پایایى آن را نیز روش آلفاى کرونباخ (91%=α) تایید نمود. از آزمون‏های آماری کلوموگروف اسمیرنف، تی تک متغیره و لوین، برای درک یافته‏های تحقیق استفاده شده است. نرم افزار استفاده شده برای تجزیه و تحلیل داده‏ها، spss نسخۀ 15 بوده است. یافته‏ها نشان داد که بین سطوح کیفیت زندگی (p<0/001 و 13=t)، و شادی فردی (p<0/001 و 12.27=t) در اقشار مختلف تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین میانگین کیفیت زندگی در ورزشکاران و غیرورزشکاران (0.253 sig= و1.31= f) اختلاف معناداری وجود داشته ولی در متغیر شادی فردی (0.07 sig= و7.56= f) این تفاوت معنادار نبوده و بین دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار در سطح شادی فردی تفاوتی نبوده است. این نتایج نشان می‏دهد که در اقشار آموزشی سطوح کیفیت زندگی با یکدیگر متفاوت بوده و به نوعی می‏توان گفت که حالات برآوردن کیفیت زندگی و شادی فردی در آن‏ها متغیر است. همچنین با توجه به تحقیقات پیشین، تاثیر ورزش در تمامی اقشار مشخص گردید که قابل توجیه است. این نتایج به برنامه‏ریزی بهتر مسئولان کمک کرده تا سطوح و فعالیت‏های این دو متغیر را در اقشار مختلف آموزشی در نظر گیرند.