ارتباط بین هوش هیجانی و وضعیت تحصیلی در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل

هوش هیجانی به معنای ظرفیت ادراک، ابراز، شناخت، کاربرد و مدیریت هیجان ها در خود و دیگران است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین وضعیت تحصیلی و هوش هیجانی در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل طراحی شده است. این مطالعه توصیفی_تحلیلی بر روی تمام 93 نفر از دانشجویان دندانپزشکی سال های چهارم، پنجم و ششم دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال تحصیلی 1391-92 انجام شد. جهت تعیین میزان هوش هیجانی از پرسشنامه ی هوش هیجانی بار آن استفاده شد. معدل دانشجویان به عنوان شاخص وضعیت تحصیلی در نظر گرفته شد. اطلاعات با استفاده از نسخه ی 18 نرم افزار spss و آزمون آماری t-test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میانگین هوش هیجانی 49/353 بود و کمترین میانگین مربوط به خرده مقیاس تحمل استرس و بیشترین میانگین مربوط به خرده مقیاس همدلی کردن بود. بین خرده مقیاس هوش هیجانی در ورودی های مختلف اختلاف معنا داری وجود نداشت (05/0p > ). نمره ی کل هوش هیجانی در دختران به طور معناداری بیشتر از پسران بود (01/0=p). همچنین نمره ی دختران در خرده مقیاس های واقع گرایی، روابط بین فردی، خوش بینی، همدلی و خود ابرازی به طور معناداری از پسران بیشتر بود. بین روند تحصیلی دانشجویان بومی و غیر بومی (خوابگاهی) سال چهارم، پنجم و ششم طی سال های تحصیلی آن ها تفاوت معنا داری وجود نداشت (05/0p > ). نمره ی کل هوش هیجانی در دختران به طور معناداری بیشتر از پسران بود. بین روند تحصیلی دانشجویان بومی و خوابگاهی در هر یک از سه ورودی تفاوت معناداری وجود نداشت. بین هوش هیجانی و وضعیت تحصیلی رابطه ی معنا داری وجود نداشت.