پیش بینی سلامت روان و عملکرد تحصیلی دانشجویان از طریق راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی راهبردهای شناختی تنظیم هیجان به عنوان پیش بینی کننده های سلامت روان و عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود. در این پژوهش تعداد 230 نفر از دانشجویان به صورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. برای بررسی متغیرهای پژوهش از دو پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان شناختی (cerq) و سلامت عمومی (ghq) و برای اندازه گیری عملکرد تحصیلی از معدل نمرات واحدهایی که دانشجویان تاکنون گذرانده بودند، استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از نسخه ی 16 نرم افزار spss استفاده شد که تحلیل چند متغیری (رگرسیون) نشان داد از میان راهبردهای تنظیم هیجان شناختی سازگار، پذیرش و از میان راهبردهای تنظیم هیجان شناختی ناسازگار، فاجعه انگاری بهترین پیش بینی کنندگان سلامت روان می‌باشند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هیچ کدام از راهبردهای شناختی تنظیم هیجان با عملکرد تحصیلی دارای رابطه ی معنادار نیستند. راهبرد شناختی فاجعه انگاری بیشترین عامل تبیین کننده ی سلامت روان را به خود اختصاص داده بود. پسران بیش از دختران از راهبردهای ملامت خود و فاجعه انگاری استفاده می‌کردند. با توجه به نتایج تحقیق، راهبردهای تنظیم هیجان شناختی می‌تواند هدف مهمی در مداخلات شناختی_رفتاری باشد.