تاثیرآموزش بر پایه ی نقشه ی مفهومی بر مهارت تصمیم گیری بالینی دانشجویان کارورز پرستاری در اورژانس بیمارستان گلستان شهر اهواز

توانایی های شناختی پرستار، به خصوص توانایی وی برای پردازش اطلاعات و تصمیم گیری بر بالین بیمار، از اجزای کلیدی عملکرد پرستار می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر نقشه ی مفهومی بر توانایی تصمیم گیری دانشجویان پرستاری انجام شد. این مطالعه ی نیمه تجربی با طرح دو گروهی و با روش پیش‏آزمون_پس‏آزمون در سال 1391 انجام شد. 32 دانشجوی ترم 7 پرستاری به روش تصادفی ساده به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند. در ابتدا به گروه آزمون طی 8 ساعت روش نقشه ی مفهومی تدریس شد، سپس گروه آزمون با استفاده از نقشه ی مفهومی و گروه شاهد با روش مرسوم در طول یک ماه مورد آموزش بالینی قرار گرفتند. تصمیم گیری بالینی با استفاده از پرسشنامه-ی تصمیم گیری بالینی جنکینز، قبل و بعد از مداخله در دو گروه بررسی شد. جهت تجزیه تحلیل آماری از نرم-افزار19 spss استفاده گردید. برای مقایسه ی میانگین نمرات پیش‏آزمون و پس‏آزمون در هر گروه از آزمون t زوجی و جهت مقایسه ی میانگین نمره ی تصمیم گیری بالینی در دو گروه از t مستقل استفاده شد. میانگین نمرات پیش‏آزمون دو گروه آزمون و شاهد از نظر توانایی تصمیم گیری بالینی اختلاف معنا داری را نشان نداد (37/0p=). توانایی تصمیم گیری بالینی در پس‏آزمون در گروه آزمون (70/10±53/168) در مقایسه با گروه شاهد (90/15±66/139) به طور معنا داری افزایش نشان داد (02/0p=). به کارگیری روش نقشه ی مفهومی در آموزش دانشجویان پرستاری می تواند منجر به توسعه ی مهارت های تصمیم گیری بالینی، به عنوان یکی از رسالت های مهم آموزش عالی شود.