ادراک از جهت گیری آینده در دانشجویان پزشکی با توجه به سبک های فرزندپروری والدین و سبک های هویت فرزندان

آینده برای جوانان نیز یکی از دغدغه های مهم فکری است که با اهداف، امیدها و ترس های آن ها آمیخته است. امروزه با صنعتی شدن جوامع، آینده ی جوان از لحاظ شغلی و ازدواج به تعویق افتاده است. هدف مطالعه ی حاضر، بررسی اثر غیر مستقیم ادراک از سبک های فرزندپروری مادر و پدر بر جهت گیری آینده ی دانشجویان پزشکی با واسطه گری متغیر سبک های هویت بود. پژوهش حاضر از نوع طرح های علّی و هدف از آن، کشف روابط علّی ممکن بین متغیرها است. بدین منظور، 386 نفر (200 مرد و 186 زن) از دانشجویان سال پنجم، ششم و هفتم دانشگاه علوم پزشکی ایران به طور تصادفی انتخاب شدند و به سه پرسش نامه ی سبک های هویت برزونسکی، سیاهه ی مسیر زندگی آینده و سیاهه ی مادر پدر پاسخ دادند. برای آزمون مدل‌ها و فرضیه‌های پژوهش و تعیین روابط علّی بین متغیرها از روش تحلیل مسیر استفاده با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شده است. تحلیل آماری داده ها نشان داد که نقش واسطه ای سبک هویت اطلاعاتی بین خودمختاری مادر و پذیرش پدر بر جهت‌گیری رفتاری (27/0، 25/0)، شناختی (21/0، 10/0) و انگیزشی (36/0، 32/0) معنادار است. نتایج پژوهش نشان داد از میان ادراکات از سبک های فرزندپروری تنها ادراک از سبک های مادر (خودمختاری و پذیرش) می تواند پیش بینی کننده ی سبک هویت (اطلاعاتی) و مولفه ی رفتاری جهت گیری آینده باشد. این دو بعد، با سبک هویت اطلاعاتی، رابطه ی معنادار دارند. به عبارت دیگر، جوانانی که مادران آنان از سبک فرزندپروری خودمختاری بیشتر و پذیرش کمتر استفاده می کنند، بیشتر از سبک هویت اطلاعاتی استفاده می کنند. در تبیین این یافته می توان گفت مشارکت جوان در تصمیم گیری، او را به جستجوگری برای یافتن گزینه های مناسب هدایت می کند.