بررسی عوامل موثر بر توسعه ی آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان

محیط رقابتی دنیای امروز و توسعه ی علم و فن‌آوری، استفاده از آموزش الکترونیکی را در جامعه ی بشری امری اجتناب ناپذیر کرده است. در یک دهه ی اخیر، وجود چالش هایی از قبیل تقاضای روزافزون آموزش عالی، عدم کفایت بودجه، کمبود اعضای هیات علمی تمام وقت و عدم محدودیت جغرافیایی آموزش الکترونیکی مورد توجه قرار گرفته است؛ به طوری که روش‏های سنتی آموزش، دیگر قادر به پاسخگویی به نیازهای آموزشی مادام‏العمر فراگیران نیست. با علم به این موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر توسعه ی آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان انجام گرفت. برای دستیابی به این هدف، از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال تحصیلی 1391-92، نمونه‌ای به حجم 170 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه ی عوامل موثر بر یادگیری الکترونیکی عنایتی و همکاران استفاده شد که روایی و پایایی آن آزمون تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش های آمار توصیفی و استنباطی مرتبط نظیر میانگین، انحراف معیار، آزمون تی مستقل و آنووا استفاده شد. یافته ها نشان داد که از نظر دانشجویان، تمامی محورهای مورد بررسی در آموزش الکترونیکی موثر بود. همچنین تاثیر عوامل و محورهای مورد بررسی در توسعه ی آموزش الکترونیکی به ترتیب اولویت عبارت است از: زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری، ارتباطات اجتماعی و فنون همکاری، محتوای تدریس و مفاد آموزشی، شیوه ی ارزیابی فراگیران، رشته های آموزشی، و در نهایت شیوه ی جذب دانشجو. همچنین بین دیدگاه دانشجویان در زمینه ی عوامل موثر بر آموزش الکترونیکی برحسب جنسیت، مقطع تحصیلی و نوع دانشکده، تفاوت معناداری یافت نشد (05/0p-value > ). بنابراین می توان گفت تمامی عوامل و محورهای مورد بررسی، بر توسعه ی آموزش الکترونیکی تاثیرگذار بودند و از این میان، زیرساخت های سخت افزاری و نرم افرازی، ارزشمندترین عوامل در زمینه ی آموزش الکترونیکی بودند.