بررسی دیدگاه دانشجویان پزشکی به محتوای درس طب توانبخشی در دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز

با بهبود سلامت اجتماعی و کاهش مرگ‌ومیر به نظر می‌رسد که نیاز اجتماعی به خدمات طب توانبخشی بیشتر می‌شود. بنابراین لازم است دانشجویان پزشکی با این زمینه آشنایی داشته باشند، درحالی‌که در برنامه درسی آنان، دروس مرتبط با این رشته گنجانیده نشده است. این تحقیق با هدف ارزیابی نیاز آموزشی دانشجویان پزشکی به آموزش این رشته در دانشگاه جندی شاپور اهواز صورت پذیرفت. براساس طرح درس مصوب طب توانبخشی در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، هفده سرفصل آموزشی برای تعدادی از دانشجوی پزشکی سال چهارم که درس مذکور را برگزیده بودند، تدریس شد. دیدگاه آنان توسط پرسشنامه در پایان دوره ارزیابی گردید. روایی سوالات در زمینه محتوای درس در ارزیابی مقدماتی از طریق اعتبار محتوایی و صوری تایید، و پایایی آن‌ها با محاسبه آلفای کرونباخ(84/0= ?) تایید شد. 70 درصد از دانشجویان ابراز می‌کردند که در دوره تحصیل، آموزش نظری کافی در حیطه طب توانبخشی نداشته‌اند و 85 درصد معتقد بودند که آموزش در این زمینه برای دانشجویان پزشکی متناسب با نیاز درمانی بیماران می‌باشد. احساس نیاز آنها به سرفصل‌های درسی گوناگون، از 28 تا 100 درصد متفاوت بود. با توجه به تاکید صاحب‌نظران بر بهبود سلامت، کاهش مرگ‌و‌میر، افزایش بروز عوارض بیماری‌ها و تغییر نوع بیماران مراجعه‌کننده و اعلام نیاز دانشجویان به این درس، آموزش اصول نظری و مهارت‌های عملی در زمینه طب توانبخشی می‌تواند موجب تغییر فکر، مهارت فردی، و عادات دانشجویان پزشکی در جهت درمان بیماران باشد.