بررسی تاثیر به‌کارگیری برخی از شیوه‌های نوین آموزش (تفکر انتقادی، الگوی حل مساله، گروه‌های کوچک، مشارکت گروهی) در ارایه‌ی کنفرانس فراگیران رشته‌ی روان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز

از آنجایی که هر نوع آموزشی، یادگیری به دنبال ندارد، در این زمینه مطالعه و پژوهش‌های زیادی صورت گرفته و راه‌کارهایی برای اثربخشی آموزش پیشنهاد شده است. این پژوهش بر روی کلیه‌ی فراگیران رشته‌ی روان‌پزشکی انجام شده است. فراگیران رشته‌ی روان‌پزشکی که شامل اینترن‌ها و دستیاران سطوح مختلف تحصیلی بودند، به گروه‌های کوچک تقسیم شدند و با توجه به توانایی، تجربه و معلومات هر یک از آن‌ها، مباحثی که قرار بود در طی دوره سه ماهه ارایه گردد در اختیار آن‌ها قرار گرفت. پس از آن، نظرسنجی از آنان در خصوص نحوه‌ی آموزش ارایه شده، صورت پذیرفت. اکثریت آزمودنی‌ها بر این باور بودند که این شیوه‌ی آموزشی باعث ارتقای کیفیت و سرعت در آموزش می‌شود و از اینکه نقش فعال‌تری نیز به آن‌ها داده شده است، احساس ارزشمندی و رضایت بیشتری دارند. همچنین با توجه به این که به هر یک از فراگیران پس‌خوراند مناسب داده شده بود و توانسته بودند از تجارب اساتید بهره‌مند گردند، رضایت‌مندی بالایی داشتند. یادگیری اساساً ماهیتی علمی و پژوهشی دارد و کلاس درس، محلی است که باید فراگیران به شیوه‌ی علمی، مفاهیم را کشف کنند. باید در فرآیند تدریس فرصتی ایجاد شود تا فراگیران نحوه‌ی یادگیری را تمرین کنند و روش یادگیری را بیاموزند.