ارزیابی دوره های آموزش الکترونیک برپایه عناصر طراحی آموزشی ادی (addie) در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیک بر پایه عناصر طراحی آموزشیaddie  در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان در نیمسال اول تحصیلی  1398-1399 تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد222 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی و دندانپزشکی انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته 30 سوالی با ضریب آلفای کرونباخ  84/7 بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss23 در سطح آمار توصیفی از میانگین  وانحراف معیار  و در سطح آمار استنباطی از آزمون های t  تک نمونه ای و  t وابسته استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان مطلوبیت  دوره های آموزش الکترونیک (ترکیبی غیر همزمان) برپایه عناصر طراحی آموزشیaddie  در ابعاد تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی با سطح معناداری (0/05>p) بیشتر از سطح متوسط ارزیابی گردید و این میزان مطلوبیت در جلسات آموزشی الکترونیکی و حضوری تفاوت معناداری را نشان داد. میزان مطلوبیت جلسات حضوری و الکترونیکی در ابعاد تحلیل، توسعه و اجرا به صورت یکسان اما در ابعاد طراحی و ارزشیابی مطلوبیت جلسات حضوری از جلسات الکترونیکی فراتر بیان شده است. بنابراین می توان گفت که اثربخشی انواع آموزش الکترونیکی به ویژه آموزش ترکیبی غیر همزمان تا حد زیادی به انتخاب الگوی مناسب و کیفیت طراحی عناصر طراحی آموزشی بستگی دارد که درحد مطلوب مورد توجه قرار بگیرد.

evaluation of e-learning courses based on educational design elements from addie in isfahan university of medical sciences

the purpose of this study was to evaluate e-learning courses based on addie’s design elements in higher education. the research method was a descriptive survey. the statistical population of the study consisted of all students of isfahan university of medical sciences in the first semester of academic year 1399-1998. the sample size was 222 students of medical and dental school using multistage cluster sampling. the research tool was a researcher-made questionnaire with 30 questions with cronbach’s alpha coefficient of 94/7. data were analysed by spss 23 software using descriptive statistics, mean and standard deviation, and inferential statistics, one-sample t-test and dependent t-test. the findings showed that the suitability of e-learning courses (asynchronous combination) based on addie’s educational design elements in the aspects of analysis, design, development, implementation and evaluation were significantly (p <0.05) higher than the average level. and this level of desirability made a significant difference in e-learning and in-person sessions. therefore, the desirability of face-to-face and electronic sessions in terms of analysis, development, and implementation alike, but in terms of design and evaluation of face-to-face meetings, is more than electronic ones. therefore, it can be said that one of the types of e-learning, combined (dual) training, especially the non-simultaneous type, is one of the best educational approaches for use in higher education. it depends on how well they are considered.