رویکردهای نوین تحول فرهنگ سازمانی با الهام از آموزش های سنتی در ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رویکردهای نوین تحول فرهنگ سازمانی با الهام از آموزش های سنتی در ایران بود. این پژوهش از دید هدف، کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر روش، کیفیکمّی و اکتشافی پیمایشی است. در این پژوهش در رویکرد کیفی با روش استعاره پردازی سازمان به مثابه سیمرغ و بهره‌گیری از مضامین عرفان ایرانی، نسبت به شناسایی مولفه‌های تحول فرهنگ سازمان، اقدام و سپس با جمع‌آوری نظرات صاحب‌نظران، میزان موافقت با مولفه‌های یاد شده بررسی شده و نتایج با انجام آزمون‌های آماری و رویکرد کمّی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقق نشان می‌دهد مولفه‌های تحول فرهنگ در سازمان به مثابه سیمرغ می‌توانند در توضیح پیچیدگی‌های سازمان و مدیریت در عصر حاضر، برای رسیدن به افق‌های جدید راهگشا باشند.از جمله این آموزه ها عبارتند از: فرآیندگرایی و شبکه محوری، طراحی ساختار هولوگرافیک و ایجاد نظام‌های موقتی و برنامه‌ریزی اقتضایی و انعطاف پذیر متناسب با آن، خود رهبری، خود سازماندهی و خود ترمیمی سازمان، سیستم‌های توزیع کنترل شده، برقراری نظم مبتنی بر وحدت و مدیریت ثبات و ناپایداری هم زمان، فرهنگ سازمانی نقدپذیر و انطباق پذیر با تنوع و چالاکی، استفاده از هم‌افزایی و افزایش بهره‌وری حرکت جمعی، همّت فزاینده و تعهد به اهداف سازمان، جمع سپاری و هوشمندی جمعی سازمان در تیم‌های کل‌گرا، رویکرد شهودی و ابتکاری برای تصمیم گیری و یادگیری مستمر، رفتار متناسب با شخصیت کارکنان و مخاطبان سازمان در مسیر تحقق هدف، شناسایی نقاط اهرمی (اثر پروانه ای)، بلندنظری و آینده پژوهی در سازمان.

New approaches to the evolution of organizational culture inspired by traditional education in Iran

The purpose of this study was to investigate new approaches to the evolution of organizational culture inspired by traditional education in Iran. This research is applied in terms of purpose, descriptive in nature and qualitativequantitative and exploratorysurvey in terms of method. In this research, in a qualitative approach with the metaphorical method of the organization as Simorgh and using the themes of Iranian mysticism, to identify the components of the evolution of the organization’s culture, and then by collecting the opinions of experts, the agreement with the mentioned components is examined and the results are tested. Statistical and quantitative approach has been analyzed. The results show that the components of culture change in the organization as Simorgh can be helpful in explaining the complexities of organization and management in the present era, to reach new horizons. Interim and flexible contingency planning, selfleadership, selforganization and selfrepair of the organization, controlled distribution systems, establishing order based on unity and simultaneous management of stability and instability, critical and adaptable organizational culture with diversity and agility, Using allencompassing and increasing productivity of collective movement, increasing effort and commitment to the goals of the organization, crowdfunding and collective intelligence of the organization in holistic teams, intuitive and innovative approach to decision making and continuous learning, appropriate behavior of employees and audiences to achieve the goal , Identifying leverage points (butterfly effect), vision and future research in the organization.