تدوین روش نوین آموزش زبان انگلیسی و مقایسه اثربخشی آن با روش متداول بر یادگیری زبان انگلیسی در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه یک شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف تدوین روش نوین آموزش زبان انگلیسی و مقایسه اثربخشی آن با روش متداول بر یادگیری زبان انگلیسی در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه یک شهر تهران انجام شد. نوع تحقیق کاربردی و با روش ترکیبی که از دو قسمت کیفی و کمی تشکیل شده است؛ در بخش کیفی جهت تدوین یک روش نوین آموزشی با استناد به چارچوب نظری و پیشینه پژوهشی با رویکرد طبقه بندی و روش تحلیل مضمون است. در بخش کمی طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر متوسطه اول منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 است از بین آنها تعداد 50 نفر انتخاب گردید و سپس به صورت تصادفی به دو گروه روش نوین(25 نفر) و گروه روش متداول(25 نفر) جایگزین شدند و آموزش روش نوین و متداول در 14 جلسه بر روی دو گروه انجام شد. برای گردآوری داده ها از آزمون زبان انگلیسی  و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس درون گروهی و برون گروهی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش به روش نوین زبان انگلیسی نسبت به روش متداول بر یادگیری نسبت به زبان انگلیسی موثرتر بوده است. با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که معلمان و مدرسان زبان انگلیسی می توانند از این روش به عنوان تکنیک های آموزشی موثر در افزایش یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نسبت به درس زبان انگلیسی استفاده کنند.

The Formulation of a New English LanguageTeachingMethod and a Comparison of its Effectiveness with that of the Conventional Way on Learning of English in a Girl’s High School, District One in Tehran

The aim of this study was to develop a new English language teaching approach and compare its effectiveness with that of the conventional instruction on learning of English. To this end, testing was carried out in a girl’s high school in Tehran. The applied research type was a combination of qualitative and quantitative approaches. In the qualitative part, a new educational method was compiled based on a theoretical framework and research using a classification approach and content analysis. Expert opinion was used to determine the validity and confirm the formal and content validity of the protocol. In the quantitative part, the pretest was a semiexperimental research project and the posttest included a control group. The statistical population comprised ninthgrade female students from a high school indistrict one of Tehran. The study was carried out during the 20192020 academic year. Fifty subjects were selected according to the entrance criteria and were randomly assigned to either the new method group or the conventional methodgroup (25 subjects in each group). Each type of instruction was carried out over the course of 14 sessions. Data for analysis was collected by means of an English language test. Intragroup and extragroup analysis of variance was used. The results revealed that the new approach toEnglish instruction was more effective than the conventional method with regard learning. The findings of this study indicate the new approach is an effective teaching technique that teachers and English language instructors can use to increase student learning and academic progress when compared with the conventional English language teaching method.