شناسایی و رتبه بندی ابعاد ایده دانش محتوایی تعلیم و تربیت در دانشگاه فرهنگیان منطقه ٩ کشور

هدف کلی پژوهش حاضر شناسایی و رتبه بندی ابعاد دانش محتوایی تعلیم و تربیت در دانشگاه فرهنگیان منطقه 9 است. این مطالعه کاربردی با رویکردی مختلط با استفاده از یک رویکرد کیفی و کمّی با طرح اکتشافی انجام شد. در بخش کیفی از روش دلفی استفاده شده و در بخش کمّی نیز از روش پیمایشی توصیفی استفاده شد. در بخش کیفی، جامعه آماری شامل 20 نفر از اساتید دانشگاه فرهنگیان منطقه 9 بود که 10 نفر از آنها به روش نمونه گیری هدفمند و براساس قانون اشباع انتخاب شدند و 263 عضو هیئت علمی، اساتید مامور و مدرس مدعو دانشگاه فرهنگیان منطقه 9 کشور شامل (سمنان، مازندران و گلستان) در بخش کمّی قرار داشتند که 156 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده براساس فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دانش محتوایی تعلیم و تربیت (محقق ساخته) با 82 سوال استفاده شد. روایی و میزان اعتبار ابزارها توسط متخصصان تایید شد و پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ نیز بالاتر از 0.7 محاسبه شد. نتایج نشان داد که دانش محتوای آموزش دارای 5 بعد مضمون دانش تدریس اثربخش، مضمون دانش محتوایی و دانش پداگوژیکی، مضمون تخصص در محتوای علمی، مضمون دانش تعامل با دانشجو معلمان، مضمون اقدامات مبتنی بر pck در دانشگاه فرهنگیان» است که از این میان مضمون دانش محتوایی و دانش پداگوژیکی بالاترین ضریب استاندارد و درجه همبستگی را دارا بودند.

Identifying and Ranking the Dimensions of Education Content Knowledge in Farhangian University of Region 9

The general purpose of this study is to identify and rank the dimensions of education content knowledge in Farhangian University of Region 9. This applied study was carried using a mixed method involving qualitative and quantitative approaches with an exploratory design. In the qualitative phase, the Delphi method was used, whereas the quantitative phase involved descriptive survey method. The statistical population in the qualitative phase included 20 faculty members of Farhangian University of Region 9, of whom ten were selected by purposive sampling method and based on saturation law. As far as the quantitative phase was concerned, the statistical population involved 263 faculty members, visiting professors and visiting lecturers of Farhangian University of Region 9 of the country (the provinces of Semnan, Mazandaran and Golestan), of whom 156 were selected as participants using random sampling method based on Cochran’s formula. To collect the data, the Education Content Knowledge Questionnaire (researchermade) including 82 items was used. The validity and reliability of the instruments were confirmed by experts in the field, and the combined reliability and Cronbach’s alpha were calculated to be higher than 0.7. The results showed that education content knowledge has 5 dimensions: knowledge of effective teaching, content knowledge and pedagogical knowledge, specialization in scientific content, knowledge of interaction with studentteachers, and PCKbased actions in Farhangian University. Content knowledge and pedagogical knowledge had the highest standard coefficient and degree of correlation.